______De Galeon______
Deze oktober hebben gasten van Castillomartin, vrienden uit Kassel, een bezichtiging van Malaga gemaakt.
Tijdens deze sightseeing-tour hebben we de Santa Maria van Columbus bezocht. De replica van het schip, waar Columbus Amerika mee ontdekt heeft, was toevallig voor een week aangemeerd aan de kade van de vernieuwde haven van Malaga. Tezamen met de Nao Victoria en de Galeón Andalucia had dit unieke schip een bliksembezoek voor een promotietour voor de bevolking van Malaga.
De Santa Maria:
(Foto: Martin Cuijpers)
El Galeon:
(Foto: Martin Cuijpers)
En de Nao Victoria:
(Foto : Martin Cuijpers)
Eén van de duitse vrienden was bezig met het plannen voor een promotietour met zijn bedrijf voor de ontwikkeling van een nieuw horloge. Door middel van crowdfunding wilde het bedrijf een bepaald bedrag ophalen voor de ontwikkeling en de reclamecampagne van het futuristische horloge
Op een handy werd een foto getoond van het nieuwe merk met de naam “Relax-Watch”.
De wijzerplaat van het platte horloge was zwart/grijzig, maar in plaats van de welbekende wijzers vertoonde dit horloge een wazig streepje, dat bewoog langs de rand, waar normalerwijze de 12 cijfers staan.
De cijfers ontbraken en dat maakte dit horloge zo uniek. Dit nieuwe concept zou best een groot succes kunnen worden. Net als het boek “**********”.
In het wazige streepje zag ik het schip van Columbus langs de rand van de platte aarde bewegen.
( Foto: PICRYL Public Domain)
In vroegere tijden dacht men, dat de aarde plat was en dat schepen over de rand kieperden om nooit meer terug te keren. Het scheepjes-streepje op de Relax Watch bleef echter veiling langs de rand dobberen gaf wazig de uren aan. Het idee van de Relax Watch is, dat de drager van het uurwerk een ontspannen kijk op de tijd kan ontwikkelen. In onze jachtige moderne wereld heeft het horloge zijn leiderspositie verloren en dient meer als sieraad. Iedereen heeft de tijd op zijn mobiel. De vertraagde beweging van de mens die zijn pols draait om te kijken hoe laat het is, is uit het straatbeeld verdwenen…….
(Foto: pixnio.com)
Om ruim baan te maken voor de platte handy. Hoe meer ik naar het wazige streepje keek, des te meer zag ik er het dolende schip van Columbus in, dat over de oneindige oceaan dobberde. Ongewild begon mijn fantasie te werken en zei enthousiast: “Ik heb een script voor jullie reclamevideo voor Relax-Watch.!”
Oei…...dat was eruit.
Maar als je A zegt, dan moet je ook B zeggen.
Dus hier hier volgt de "**********”-bewerking van de reclamevideo.
Mijn fantasie maakte, zoals gewoonlijk, weer overuren.
RELAX WATCH
Op een miezerige en nacht / avond doemt een mysterieuze figuur op uit de dichte nevel op een brug ( de Karelsbrug , oftewel de Karluv Most in het tsjechisch ) in Praag.
(Foto: flickr.com)
De video begint met de introductie muziek met violen als in de “ The Chamber “ van Lenny Kravitz.
Link- The Chamber - Lenny Kravitz
https://youtu.be/jAHlQ77lm10De Karelsbrug overbrugt de Moldau, die dwars door de Middeleeuwse stad stroomt, en de prachtige stad als een scherp mes doorsnijdt in een lager gedeelte en een hoger gelegen deel.
Net als in Budapest. Boedapest wordt eveneens doorsneden, met als resultaat het hogere deel Boeda met het kasteel en een lager deel: Pest.
(Foto: pixabay.com)
Zelfs de naam Boedapest is hierdoor oorspronkelijk in het midden doorgesneden. Gelukkig is de naam Praag te kort om te verdelen, dus Praag blijft gewoon Praag. Op het hogere deel van Praag zijn de regeringsgebouwen gehuisvest en in de nabijheid ligt een authentiek middeleeuws straatje.
(Foto: columbusmagazine.nl)
Maar eerst terug naar het verhaal………
In de dichte mist is een tikkend geluid hoorbaar. Het getik wordt steeds luider en ineens doemt deze schim op. De mysterieuze persoon is geen gewone persoon. Men wordt de contouren gewaar van een grote hoed.
Het tikkend geluid wordt veroorzaakt door een houten poot…..!
Het is een piraat !
(Foto: pixabay.com)
De imposante verschijning loopt half voorover gebogen, alsof hij de gehele mist van de hele wereld op zijn schouders torst. Zoals Atlas de gehele wereld op zijn schouders draagt, tikt de piraat door de donkere avond.
Zijn gezicht is verscholen door de gebogen houding en zijn grote hoed.
Onderaan zijn mantel bungelt de typische piratenhaak.
De piraten gebruikten hun haak om een schip te enteren en daarom wordt de haak ook wel een enterhaak genoemd. Aangekomen in het middeleeuwse straatje opent hij de deur van een restaurantje en gaat naar binnen.
(Foto: Flickr)
Hij loopt over de trap naar de bovenverdieping van het authentieke huisje en maakt een komisch geluid door het tikken van zijn houten poot op de krakende houten trap.
Vanaf trapgat ziet hij zijn vertrouwde toog en schud de druppels van zijn zwarte hoed en met een sierlijke zwaai gooit hij deze op de kapstok.
(Foto: Piqsels)
Nu pas wordt zijn ooglap zichtbaar………..
(Foto: pixabay.com)
“Heeej ………….Columbus !”, roept een vrouwenstem uit het kleine restaurantgedeelte.
De piraat kijkt verwonderd op en ziet aan de langste tafel een vijftal betoverende dames zitten.
Gelijk daarna werd de vrouwenstem vergezeld door het :”Heeej……..Columbus “ van een andere “schone” uit het vrouwelijk gezelschap. “Columbus kom bij ons zitten” en ze gebaarde, dat de piraat tussen hen in moest komen zitten. Dus de piraat heette schijnbaar Columbus, of werd in ieder geval zo genoemd.
De rijzige gestalte toverde een verleidelijke glimlach om zijn mond.
Met zijn goede hand (dus niet de hand met de haak) maakte hij het gebaar naar de schoonheden, dat hij eerst een pul bier ging bestellen aan de bar. Hij had dorst.
(Foto: Wikimedia. Commons)
Hij nam een grote slok. Met de pul in de hand liep hij naar de wachtende spetters. Nadat hij met zijn gebruikelijke handkus elke dame ontspannen (relaxed !) begroet had, ging hij zitten en keek de fotomodellen één voor één in de ogen.
Zijn avond kon niet meer kapot.
Een scala van flonkerende ogen zat aan tafel.....
Twee paar lichtgrijze ogen, die uiterst zeldzaam zijn…..
(Photo Pixabay from Pexels)
een paar groene ogen....die zeker net zo zeldzaam zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
een paar lichtblauwe ogen …………
(Photo Molly Champion from Pexels)
en tenslotte een paar schitterende donkerbruine ogen……..
(Photo Jennifer Enujiugha from Pexels)
Hij nam wederom een grote slok van het goudgele gerstenvocht en liet zoveel schoonheid op zich inwerken.
Hij kreeg daar echter niet veel tijd voor. Eén van de donkerogige meiden verbrak zijn betovering en zei met een smekende stem : “Ga je ons vanavond weer een verhaal vertellen, Columbus ?”
De andere jongedames zaten instemmend “Ja” te knikken. Je zag Columbus diep nadenken en hij nam een dubbele stok van het alcoholisch drankje. “Ok…..,” zei hij. Zoals een gewichtheffer diep inademt voor zijn krachtsinspanning, zoog Columbus een enorme teug bier naar binnen.
“Lieveling”, riep hij naar de serveerster en toonde zijn lege bierpul.
(Foto: pixabay.com)
In een mum van tijd had de vrijbuiter de volgende bierpul in zijn hand en begon.
De jongedames kwamen allen dichterbij zitten.
“Op mijn ontdekkingsreis naar Indië heb ik, zonder het zelf ooit geweten te hebben, per ongeluk Amerika ontdekt.! In mijn tijd dachten de mensen, dat de wereld plat was.
Tegelijker toonde hij de leergierige meiden zijn platte Relax Watch.
In de middeleeuwen dachten de mensen, dat de schepen over de rand kieperden.
En het navigeren geschiedde met behulp van allerlei ingewikkelde instrumenten.
(Foto: Carolien Coenen)
Doch enkele wetenschappers (o.a. Leonardo da Vinci) dachten dat de wereld rond moest zijn.
De eerste inboorlingen noemde ik abusievelijk indianen, naar het woord Indië.
(Foto: Picryl Public Domain)
Zijn vrouwelijk publiek hing aan zijn lip en zat gespannen te luisteren.
Pauze…… er moet kort gedronken worden.!
(Foto: pixabay.com)
Columbus veegt zijn snorretje af en gaat verder.
“Kijk, hier op de wijzerplaat van mijn horloge zie je mijn schip, als een wazig streepje over de wijdse Atlantische Oceaan dobberen.
(Foto: Max Pixels)
Je moet bedenken, dat in die tijd alleen gezeild kon worden als er een wind stond.”
(Foto: Rawpixels)
Columbus dronk snel…… maar een van de meiden onderbrak hem met: “Saai……..Columbus…...Saai.!
Vertel ons liever een ander verhaal…….Vertel ons nog een keer het verhaal, hoe je aan je houten poot, je ooglap en haak gekomen bent.!”
“Ja…..Ja….Ja… “ riepen de anderen in koor.
“Ok….., daar komt ie dan…..!”en Columbus schoof dichter bij zijn vriendinnen.
“Op mijn ontdekkingsreis naar Amerika belandde mijn schip de Santa Maria in een hevige storm.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het schip beukte op de gigantische golven en in de hoogte zag ik het kraaiennest de enorme golven aantikken.
Met een grote zwaai raakte het kraaiennest de golven links (bakboord) om vervolgens met een zwiep de kolkende golven rechts (stuurboord) aan te tikken.
Het zoute zeewater pijnigde met krachtige vlagen mijn gezicht. Nog nooit had ik zo'n storm meegemaakt.
9(Foto: Flickr)
Met alle macht hingen enkele mannen en ik aan de stuurpaal (Pinzote in het spaans. En in het engels: whip staff) van de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Voordat de meer bekende stuurwielen hun intrede maakten......
(Foto: Martin Cuijpers)
.......werden de roeren bediend door middel van een paal, die als een soort hefboom in het midden van het dek.functioneerden.
De “Pinzote”, zoals deze paal heet, werd gewoonlijk door slechts één persoon bediend, maar op die donkere nacht hadden we meer manschappen nodig om het helse karwei te klaren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na een hevige strijd tegen de natuurelementen dachten we, dat we het gehaald hadden, toen een krachtige laatste windstoot de hoogste mast deed kraken en de mast brak.
Met een oorverdovend lawaai viel de mast op het dek en kwam precies op mijn onderbeen terecht………
Shit….! Na een spoedoperatie werd bleef alleen het wachten op een voorspoedig herstel.
Maar toen kwam het nachtmerriescenario voor iedere zeeman om de hoek kijken.
Door de slechte hygiëne op de vroegere schepen, was na scheurbuik, een ontsteking van een wond de veroorzaker van vele sterfgevallen. Zolang de zeevaarder geen ontsteking kreeg, was er niets aan de hand.
Maar als hij koorts kreeg, was hij genaaid. De wond begon te zweren en in de meeste gevallen was de normaliter ruwe zeeman gedoemd een pijnlijke dood tegemoet te gaan.
Als de wond bijvoorbeeld in de buik zat, kon de scheepsarts niets meer voor de ongelukkige doen.
In mijn geval, vervolgde Columbus, zat de ontsteking in mijn onderbeen. Toen de scheepsarts de eerste tekenen van een ontsteking bemerkte, nam hij een kloek besluit.
De enige manier van overlevingskans zou een acute amputatie van mijn gehavende onderbeen zijn.
Na een halve fles rum in mijn keel gegoten te hebben, keek de bemanning toe, hoe de scheepsarts mijn been begon af te zagen.
(Foto: pixnio.com)
Dus zo heb ik mijn houten poot gekregen…..
Stilte…..
“Wauw…….!”, zuchtten de meisjes…….”Wat een verhaal…..
maar hoe ben je aan die ijzeren haak gekomen, Columbus ?”, opperde de bijdehandste van het groepje.
“Oh……...dat is een ander verhaal, vervolgde Columbus, nadat hij een volle pul aan had laten rukken.
(Foto: pixabay.com)
Na een verse teug van het spraakwater zag je, dat via zijn adamsappel het kostbare vocht door zijn keel vervoerd worden.
“Mijn ijzeren haak is een ander verhaal”, vervolgde Columbus en ging nog wat dichter bij de onderwerpen van zijn hobby zitten.!
Gebiologeerd keek hij in de glimmende ogen van de appetijtelijke schatjes aan tafel. “Als hij eens……” ging het in zijn hoofd………
“Oh ja…….terug naar het verhaal !, zei hij, wakker geschud uit zijn dagdromen.
“Mijn haak………..Na deze hevige storm, dacht ik zoiets nooit meer opnieuw zou meemaken. Maar wat denk je…….een klein maandje later zat de Santa Maria wederom in een hevige storm: een Cycloon.
Dat moet een paar honderd zeemijlen voor de kust van Cuba geweest zijn. De huizenhoge golven deden het schip in al zijn voegen kraken. Met onmeetbare kracht kletste het zoute water op het dek.. We zagen geen hand voor ogen en de bemanning hield zich in doodsangst krampachtig vast aan de reling.
In eens een bliksemschicht en een hevige knal. Een immense vuurbal spleet de voorste mast in twee stukken.
En of je het gelooft of niet, maar het grootste deel flikkerde op het dek. Precies op mijn hand.
Hoeveel pech kan een mens hebben? Sommigen hebben alle geluk van de wereld en anderen niks dan pech.
In ieder geval: ik ging hierdoor met een haak door het leven.
“Zooo……!”, zei de blauwogige schoonheid; “Wat een verhaal….!”
Columbus keek een beetje bedrukt, maar dat was snel opgelost door de volgende slok van het goudgele brouwsel.
Fief ging hij rechtop zitten en keer de lieftallige dames aan alsof hij wilde vragen: “Zijn er nog meer vragen?”
Natuurlijk waren er nog meer vragen, lullo !
“En hoe kom je aan die ooglap?” kwam de jongste van het stel, trager dan verwacht, aan: “Je zat zeker in een hevige storm……..?”
“Neeee….!..... helemaal niet !” reageerde Columbus.
Het was een prachtige dag. De zon stond hoog aan de hemel. Ik stond aan het stuurwiel van mijn nieuwe schip en bedacht me hoe mooi het leven van een piraat was.
Zover als ik kon kijken, zag ik de mooie blauwe, groene kleuren van de strakke zeespiegel en hoorde boven me de zeemeeuwen.
(Als een zeeman meeuwen gesignaleerd had, wist hij, dat dichtbij land moest zijn.)
Ik realiseerde me, dat dit de momenten zijn, waarvan iedere zeevaarder het meest geniet,
Ik liet de zonnestralen op mijn gelaat schijnen en keek naar de meeuwen hoog in de blauwe lucht.
(Foto: Martin Cuijpers)
Plotseling scheet één van de meeuwen precies in mijn oog.
De natte uitwerpselen brandden in mijn oog.
(in meeuwen-stront zit ammoniak)
In een reflex wreef ik door mijn oog.
Maar ik was vergeten, dat ik een ijzeren haak had !!!!!!!!!
Columbus maakte een draaiende beweging met de haak op zijn ooglap en de dames bulderden van het lachen…………..
Snel een slok….en Columbus liet het plezier van zijn schatjes op zich inwerken.
Hij genoot van het zien van blije gezichten.
Hij veegde zijn snorretje weer af en vervolgde: “Maar niet getreurd……..Aan één kant heb ik mijn haak, maar aan de andere pols heb ik, als compensatie mijn Relax Watch,
“Dat klopt…….” voegden de meiden in koor toe: “En wij ook……!” en toonden hun polsen in het midden van de tafel, als de spaken van een stuurwiel.
Op de achterkant van de volgende horloge staat een afbeelding van een merlijn van Ernest Hemingway.
Op de achtergrond van de video is de muziek van Smokey Robinson te horen. Het nummer Cruisin……
Link - Smokey Robinson - Cruisin - https://youtu.be/WlzY6cWpoMQ
(Photo Ali Pazani from Pexels)
( voor het eerst gepubliceerd op oktober 11, 2018 )
Wordt vervolgd….
Ik heb het altijd over voorspellingen en toevalligheden.... welnu in het begin van dit artikel schrijf ik over de schepen de "Santa Maria".... de "Galeon Andalucia".... en de "Victoria".
Laat ik me nu toch vandaag.....meer dan 3 jaar later.....aangemonsterd hebben op de El Galeon.
(Foto: Martin Cuijpers)
Voor 3 maanden of langer.....
Nu zorgen dat ik niet te veel zeeziek wordt. Ik ben vroeger zeeziek geweest.... en kan je verzekeren dat dit geen pretje is.
Dag 1....(vrijdag 28 januari 2022)
Na een korte kennismaking met de bemanning werd mijn slaapplaats aangewezen... dit heet nu nog de "slaapplaats" maar je begrijpt dat dit woord vanaf dit moment niet meer bestaat in mijn vocubulair. Vanaf vandaag spreek ik alleen nog over mijn "kooi".... In het Spaans... "camatre" of meer gebruikt door de ruwe zeebonken:"catre"....
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het moment bestaat de bemanning uit 21 personen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Oftewel "camarote".....
De kooi van de kapitein of officieren heet "camarote"
(Zie foto kapiteins kamer.)
Wordt vervolgd.....
Dag 2.... (zaterdag 29 januari 2022)
Nou...ik kan je wel smoezen dat ik op mijn eerste nacht aan El Galeon geslapen heb als een roosje. Het kreunen van het schip op de deining lijkt een beetje op het geluid van iemand die ligt te snurken. En omdat je zo gewend aan het "snurken" van het schip heb je er geen erg in als iemand anders ligt te snurken.
Wordt vervolgd....
In 1565 kreeg de precieuze zeevaarder Pedro Memendez van Aviles van de Spaanse koning de opdracht om met een vloot naar La Florida te zeilen. Om de Fransen buiten te schoppen die bezig waren om zich op een geweldigdadige manier op het land te settelen .... dat in die tijd Spaanse kroon toebehoorde..... Kapitein Menendez was benoemd als gouverneur en pionier. Hij vertrok in 1565 met meer dan 1000 manschappen. Tot de vloot behoorde ook de San Pelayo waarvan El Galeon Andalucia een replica is. Na een hevige donderstorm wist Pedro Memendez, die zelf op de San Pelayo zeilde, na een nieuwe heftige storm La Florida te bereiken. Het was op de feestdag Augustine dat ze land in zicht kregen en noemden daardoor het geclaimde land St. Augustine. De ambitieuze kapitein stichte hiermee de eerste Europese stad in de tegenwoordige Verenigde Staten. En de rivier die langs de nieuwe nederzetting stroomde werd vernoemd naar het schip San Pelayo.
Wordt vervolgd.....
In eerste instantie is het schip El Galeon bedoeld om toekomstige zeelieden te leren navigeren.
Maar als de Galeon in een haven ligt kunnen bezoekers het schip en het museum bezichtigen met als hoogtepunt het onderdek met de kanonnen.
(Zie tekening met de namen van de zeilen, touwen en dekken.....)
Wordt vervolgd.....
Dag 3..... (zondag 30 januari)
Om 07.30 wordt iedereen aan dek verwacht om het schip klaar te maken om het ruime sop te kiezen. Met de koers naar Cadiz.
(Foto ophijsen van zodiac)
Het is een gekrioel van bemanningsleden aan boord.... Toch wordt me nog de gelegenheid geboden om in het kraaiennest te klimmen...
( Foto: Martin Cuijpers)
De hoogte bedraagt 37 meter..... ik kan je verzekeren vanuit deze hoogte Málaga er een heel stuk anders uitziet. Mijn vader had vroeger al hoogtevrees als hij gewoon op een keukenstoel stond.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 4.....(maandag 31 januari 2022)
Na de les knoop leggen.... werd mij het eerste gezegde verteld wat de oude zeebonken uit vroegere tijden gebruikten.... "Vete al Carajo".
Wat zoiets betekent als "Loop naar de pomp....!"
En er is zelfs nog tijd voor een spoedcursus knopen leggen. Onder het toeziend oog van een deskundige wordt me geleerd om de knopen met de naam "Ballestrinque" en "As de Guia" te leggen.
(Zie artikel knopen leggen)
_______knopen leggen _______
Begin met een lus in het touw. (het Spaanse woord voor touw is "cabo"..... )
Mijn eerste knopen zaten in de frut net als deze knoop in dit kunstwerk in Huelva.....
(Foto: Martin Cuijpers)
1 van de taken tijdens de guardia noctura (nachtwacht) is het opvullen van de watertank van het zoete water. De eerste keer dat ik dat deed ging alles goed.Maar de 2de keer ging ik in de fout. Toen ik Esther intrueerde hoe ze de tank met de waterslang moest vullen had ik gedachte dat ongeveer 5 minuten nodig was voor 100 liter water. De transparante slang op de tank gaf aan dat er een voorrad van 600 liter was. En we moesten tot 1050 liter gaan. Dus ruwweg geschat hadden we 4,5 keer 5 minuten te wachten. Helemaal niet.......!!! Na een checkup na 10 minuten merkte ik dat het peil al ver boven de 1050 liter stond. In paniek snelde ik naar de kade om de waterkraan te sluiten. Zover kwam ik echter niet. Met een hels geluid ging het alarm af. In een oogwenk was de gehele bemanning gewekt en met een slaperig gezicht stond iedereen op het hoofddek. Mert gekromde tenen in mijn schoenen stond ik te wachten wat de concequenties van deze enorme fout zouden zijn. Ik zou niet graag al in dit vroeg stadium van de boot gestuurd willen worden. Doch de anders zo strenge Louis kon er alleen maar mee lachen. Louis is verantwoordelijk voor de watervoorraad en bij het zien van mijn paniekerige gezicht had hij de grootste lol. Hij legde achteraf uit dat het alarm nodig was om te voorkomen dat de tank overloopt en in de onderliggende elektrische kabels kortsluitig zou veroorzaken.
Dag 5......(dinsdag 1 februari 2022)
_____CADIZ_____
Rond 09. 00 in de morgen liep El Galeon de haven van Cadiz binnen.
Na een rustige zee en een rustige nacht was het een hele belevenis om in de verte de beroemde koepel van de cathedraal te bespeuren....
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de middag besloot ik om het centrum van Cadiz te gaan bezichtigen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het interieur van de cathedraal viel me een beetje tegen....maar ernaast gelegen kerk was zeker net zo indrukwekkend.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het enorme houtsnijwerk met polychromie achter het altaar is werkelijk indrukwekkend. De koster van de kerk stond op het punt om de deuren te sluiten toen ik hem vroeg naar de naam van deze kerk. Hij was zo vriendelijk om een uitzondering te maken op het sluitingsuur en gunde me alle tijd om de kunstwerken in het interieur te bewonderen. Terwijl hij ijvering verder ging met zijn poetswerk. De kerk heet Santiago Apostal.
En was blij verrast bij terugkomst in de haven de "Nao Victoria" naast El Galeon te zien liggen. De bemanning vertelde me dat we de volgende week gezamenlijk naar Huelva gaan. Om ons uiteindelijk bij de "Santa Maria" van Columbus te voegen.
Dag 6......(woensdag 2 februari) Vandaag heb ik in het museum aan boord gewerkt. In Cadiz heeft de bevolking de mogelijkheid om de imposante El Galeon gratis te bezichten. Normalerwijze kost een een entreekaartje 7 euro voor Volwassenen, 4 euro voor kinderen vanaf 5 jaar..... en 18 euro voor een gezin met 2 kinderen. In de morgen liep het dek vol met nieuwsgierige schoolkinderen..... gevolgd door een stroom van zeker net zo nieuwsgierige volwassenen.
Alweer wat bijgeleerd.... de snelheid van een schip is bijvoorbeeld 7 knopen....
Welnu.... deze knopen worden berekend naar het gelang van het aantal van de knopen in een touw.
Hoe berekende men vroeger de snelheid van een schip....?
Men liet een een touw vanuit het achterdek te water.... met daaraan een driehoekig plankje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Door de stroming kwamen het plankje en het touw onder spanning te staan. Als het touw strak stond.... kon men het aantal knopen tellen.
De afstand tussen 2 knopen. komt overeen met 0,514 meter gevaarde snelheid. Omdat de zeelieden vroeger uiteraard nog geen horloges hadden....... werd een zandloper gebruikt.
(Foto: Pixabay)
Het avondeten wordt dagelijks geserveerd om om 20.00 uur.... nou ja.... geserveerd...??
Je begrijpt dat je met een bemanning van meer dan 20 personen er niets geserveerd wordt. Iedereen neemt zijn bord van tafel.... en wast achteraf zijn eigen bord en bestek zelf af. Er moet opgemerkt worden dat ik in bijna een week heerlijk gegeten heb. De ene avond smaakte het eten nog beter dan de andere avond. Het is uiteraard geen vijfsterrenhotel maar ik heb in jaren niet meer zo lekker gegeten. En dan spreek ik over meer dan 10 jaar. Vanavond zie ik in de kombuis in een pan de gamba's en merluza pruttelen.
Zie foto Katy....
Dag 7..... (donderdag 3 februari)
Na de eerste nachtdienst van 02.30-08.00 uur.... daarna 2 uurtjes slapen.... gevolgd door 8 uur in het schipsmuseum beginnen morgen mijn 2 vrije dagen. S'avonds heb ik in een bliksem bezoekje in het centrum van Cadiz een trui gekocht, want behalve mijn een tandenborstel .... 2 paar schoenen... 2 broeken.... en een jas.... had ik geen reisbagage meegenomen. Na de voordeur goed afgesloten te hebben.... ben ik vertrokken met bestemming "de horizon".
Tussendoor nog wat foto's gemaakt in de kerk naast de cathedral....
(Foto: Martin Cuijpers)
De ene beeldengroep is nog indrukwekkender .....dan de andere. In mijn jaren in Spanje heb ik gemerkt dat de Spanjaarder van veel kleur houden. Ook bij de prodcessies in de Santa Semana worder gortig met kleuren gewerkt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de mercado central (oftewel de markt in het centrum) stond een man zeeegels schoon te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vroeger ben ik eens aan de Cote D´azur op een zeeeegel gaan staan. Dat was een pijnlijke geschiedenis. En vooral toen bleek dat na bijna een half jaar later een zwarte punt van een naald onder mijn teennagel verscheen. De naald was heel de weg naar boven gezweerd om uiteindelijk door de nagel van mijn grote teen te dringen.
Op iedere plaats aan de kust zijn vismarkten waar iedere dag (behalve op maandag vers gevangen vis aangeboden wordt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Keus te over.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Er wordt zelfs vis verkocht waarvan ik nogeens weet wat het is.....laat staan hoe het smaakt,
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 8.....(vrijdag 4 februari)
Mijn eerste vrije dag.... Toch niet.....
Bleek een foutje in mijn plannning te zijn.
De eerste week heb je maar 1 vrije dag na 2 dagen "shift".
In de scheepskeuken werd me getoond hoe het plastic van six-packs stuk geknipt wordt.....om te verhinderen dat schildpaaden en vissen verstrikt geraken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 9.....(zaterdag 5 februari)
De week in Cadiz staat in het teken van "Open Dagen". El Galeon kan door het publiek bezocht worden.....
In een lange rijen staan de burgers van Cadiz in de zon te wachten om de eerste stap op het "piratenschip" te kunnen zetten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ze hebben het er zelfs voor over om geduldig in de brandende zon te wachten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Onder de honderden kinderen zijn de reacties op het zien van het skelet in de kast divers......sommige hebben angst....andere vinden het hilarisch....en weer andere willen het liefst de magere Hein een handje geven.
Het spreekwoord "Een lijk in de kast vinden" heeft verschillende betekenissen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Onder andere: "een schandaal dat men liever in de doofpot houdt.....of in politieke zin: "een niet verwachte tegenvaller.
Dag 10.....(zondag 6 februari)
In de" eerste wacht" heeft de vrijwilligerster
Maria me nog een keer de knoop "as de guia" geleerd. In het Engels "bowline". En om het niet te vergeten..... hebben we maar voor het gemak er een video van gemaakt....
Link.... zie video met Maria
Tevens gaat Maria een artikel over de Spaanse geschiedenis invoegen...
In het Engels en het Spaans.....
Dag 11.....(maandag 7)
Op weg naar Huelva kregen we de Nao Victoria in het vizier hetgeen resulteerde in een speciale foto met de kanonsloop gericht op het schip........voltreffer !!!!!!!
(Foto: Martin Cuijpers)
De bemanning van de Nao Victoria vertelde later vol trots dat ze hun kleine handkanon op ons gericht hadden met het gebruik van kruid als losse flodder. Ik vertelde hen op mijn beurt dat wij ons groot kanon op hun Victoria gericht hadden en als dat dit een echte oorlogssituatie geweest zou zijn .......dat van hun "sloepje" geen spaander over zou zijn gebleven.
Met een klein handkanon hadden ze geen schijn van kans gehad.......
(Foto: Martin Cuijpers)
S'avonds aangekomen in Huelva.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Mobiel uit het kraaiennest laten. vallen......Met het maken van een foto van de vlag van Borgona (Bourgogne) (Cross of Burgundy) met het kruis met zaagvistand vorm. Wit met rood. Deze vlag is eeuwenlang het symbool van de Spaanse monarchie geweest.
Vanuit de hoogste mast wilde ik deze foto maken......
(Foto: Martin Cuijpers)
........maar in plaats mijn mobiel in mijn broekzak terug te steken..... gleed hij tussen mijn broek en het klimtuig. Met het resultaat dat hij vanaf 37 meter hoogte op het hoofddek kukelde. Dat was balen.
Zelfs de meeuwen stonden me uit te lachen:
(Foto: Martin Cuijpers)
Weer terug op het dek bleek dat de mobiel de val wonder boven wonder verleefd had. Het enige rare was dat er ineens foto's van personen op stonden die ik helemaal niet gemaakt had.........!
(Foto's bemanningsleden)
Berg met zout
(Foto: Martin Cuijpers)
op vele plaatsen langs de Middellandse Zee wordt op een natuurlijke manier zout gewonnen.
Men heeft bekkens aangelegd die ze vol laten vollopen met het zoute zeewater.....om vervolgens de brandende zon zijn werk te laten doen. Het is simpelweg zaak te wachten tot het water verdampt is en men kan het zout opscheppen.
Dag 12.....(dinsdag 8)
onderhoudswerk op het schip.
Zonder dat ik het gemerkt had..... was de replica van de Santa Maria aangemeerd naast de Nao Victoria.
(zie foto)
Dag 13..... (woensdag 9)
Vrije dag.
Opnieuw open dagen op de 3 schepen El Galeon, Santa Maria en Nao Victoria.
Scheerschuim gekocht.....pincet en schaartje omdat ik door mijn gehaaste vertrek uit Málaga geen toilet artikelen had kunnen kopen.
Zoder dat er iets speciaals te vieren viel.....stonden er ineens Bossche Bollen op tafel....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 14..... (donderdag 10)
David Trujillo
Titel van het boek "La Vuelta al Mundo en velero low cost"
David probeert in zijn boek uit te leggen dat wij in ons huidige bestaan luxe nastreven.
Zoals een eigen huis....mooie kleren.... een auto..... dure sieraden... enz.
Maar dat we voor datzelfde geld rond de wereld kunnen zeilen. Of zelfs voor veel minder geld.
Dag 15.....(vrijdag 11)
Nachtdienst van 02.30 tot 08.00 uur.
Poetsen, ontbijt klaarzetten, machines controleren, de vlag hijsen, de zodiac controleren, de trossen controleren en nog veel meer dingen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Watertank met leidingwater gevuld..... Als we een lange afstand gaan zeilen...... moeten we bedenken dat we slechts 1200 liter vers water tot onze beschikking hebben.
Er is een dichter aan boord van El Galeon. Zijn naam is Miguel Valero en zijn boek "Lux in tenebris" is te vinden op Amazon.
https://www.amazon.es/Lux-Tenebris-Poeta-Miguel-Valero/dp/B09QP23WMP/ref=asc_df_B09QP23WMP/?tag=googshopes-21&linkCode=df0&hvadid=564841154579&hvpos=&hvnetw=g&hvrand=3115042968667772546&hvpone=&hvptwo=&hvqmt=&hvdev=c&hvdvcmdl=&hvlocint=&hvlocphy=20273&hvtargid=pla-1634802018153&psc=1
Jammer genoeg heb ik de juiste strekking niet volledig kunnen begrijpen omdat het in het Spaans gescheven is.
"Agitando tus sentidos" is het tweede boek van Miguel dat in de maak is.
https://www.instagram.com/miguelvalero.pronoia/
Wat blijkt nu: dit bemanningslid Miguel lijkt als 2 druppels water op Scharlaken Rackham uit mijn vroegere boeken van Kuifje. (Tin Tin). Hij heeft zelfs hetzelfde sik/baardje als Scharlaken.
(Foto: Martin Cuijpers)
De toevalligheid wil dat hij zichzelf als een piraat beschrijft in zijn 1ste boek "Lux in tenebris".
Jaren geleden heb ik zelfs een enorm schilderij geschilderd met Scharlaken Rackham die kapitein Haddock zijn kist met juwelen laat zien. Met de woorden" Moet je die diamanten eens zien."
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 16......(zaterdag 12)
Op bezoek geweest bij Antoni Galarza op het schip de Nao Victoria.
(Zie foto´s )
Dag 17.....(zondag 13)
Verkleed als piraat heel de dag met de bezoekers van de open dagen gekletst.
(Foto: Wikimedia Commons)
Meer dan 2700 nieuwsgierige personen zijn vandaag op de tikker geregistreerd. Al bij al zijn de open dagen in Huelva een groot succes geweest.
Dag 18..... (maandag 14 februari)
Valentijnsdag.... belangrijke dag voor me.
Om 12.00 uur uit Huelva vetrokken.
Bye Bye Huelva......
(Foto: Martin Cuijpers)
Voor de eerste keer foil surfing gezien......
(Foto: Martin Cuijpers)
De vin bij foil surfing is een stuk langer dan de klassieke vin en heeft aan de basis twee veugels die de plank uit het water opheffen.
Een reis van 19 uur met bestemming Sotogrande. Voor de 2de keer Gibraltar gepasseerd maar nu vanaf de andere richting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 19.....dinsdag 15 februari)
G*dverdomme.....
Voor de eerste keer worden de zeilen ingezet. Wat een belevenis........ And I love it.!!!!!!!! Ik denk dat je bij deze geweldige ervaring voor altijd van zeilen houdt.....of nooit méér. Tussen deze 2 mogelijkheden bestaat niets.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er wordt in scheepvaart termen gesproken over het hijsen van de zeilen maar in feite vallen de zeilen vanaf de ra naar omlaag.
Voor mij is het duiken van de boegspriet van het schip in de donkere zee een onbeschrijfelijk gevoel.
(Foto: gratis foto Wikimedia)
Rond 13. 00 uur aangekomen in Sotogrande.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vanaf Sotogrande heb je een prachtig zicht op de rots van Gibraltar.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 20.....(woensdag 16 februari)
De pers heeft El Galeon bezocht en er werd een groepsfoto gemaakt van de bemanning.... met de 4de van rechts de kapitein Pablo Tekada.... en met de 2de van rechts : Kapitein Iglo.
Hahaha.....
(Foto: Tripi Galeon 2021)
Op het hoofddek af en toe foto's gemaakt van hondjes die op de arm van hun baasje het schip bezoeken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Kleine honden mogen alleen op het schip als ze gedragen kunnen worden op een arm.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 21..... (donderdag 17 februari)
Rustige dag in het museum......er was geen hond te bekennen.....wel een naakt kat....hahahaha.!!!
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 22.....(vrijdag 18 februari)
(Foto: Martin Cuijpers)
Zomaar een ontbijt aan boord......
Vrije dagen....... vandaag en morgen...... ik denk dat ik maar eens op de fiets de omgeving ga verkennen. Wilde een polo wedstrijd gaan bekijken. Maar een bemanningslid vertelde dat het veld compleet verlaten was. Ze zei dat het waarschijnlijk het seizoen niet was voor deze paardensport.
Ben maar een eind gaan fietsen langs de kust. Vorige week nog tot in het topje van de mast geklauterd....nu weer uren fietsen.....het moet echt niet gekker worden. Aan boord van de Galeon Andalucia beschikken we over 3 fietsen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De motoren van het schip worden bediend door Luis en Kevin. Op onderstaande video zijn de motoren te zien en de electricteits generatoren.
(Foto: Martin Cuijpers)
De groene zijn de motoren om te navigeren en de blauwe voor het generen van de electriciteit op het schip.
(Foto: Martin Cuijpers)
De motoren zijn van het merk Guascor en hebben ieder de kracht van 375,9 paardenkracht.
En 276,4 kw.
(Video: Martin Cuijpers)
De machineruimte is volgepakt met indrukwekkende apparatuur en machines.
Ieder uur wordt gecontroleerd of het schip geen water maakt..... en of de motoren niet lekken of niet oververhit worden.
Dag 23.....(zaterdag 19 februari)
De dagen vliegen voorbij....
Heel de dag bij de loopbrug gestaan om de bezoekers van het schip te woord te staan.
(Foto loopbrug)
(Foto: Martin Cuijpers)
Een zonsondergang in Sotogrande.....
Dag 24.....(zondag 20 februari)
Enkele uren extra geslapen omdat ik vannacht de 2de wacht heb.
Dag 25..... (maandag 21 februari)
"Zafarancho"........ wat zoiets bekent als "het sein voor alles gereed maken om uit te uitvaren"
Na de 2de wacht wat uren geslapen en de rest van de dag het hoofddek geboend met olijfolie. Dan merk je echt goed hoe immens het schip is. De olijfolie trekt in het hout van schip en continue wordt met rollers de buitenkant ook behandeld.
Dag 26......(dinsdag 22 februari)
De zafarrancho is verschoven naar vandaag en vertrekken we waarschijnlijk rond 20.00 uur met bestemming Puerto Banus.
Dag 27....(woensdag 23 februari)
In het holst van de nacht rond 24.00 uur gearriveerd in Puerto Banus en hebben aangemeerd op de gebruikelijke plaats naast de toren van het haven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Good morning Puerto Banus......
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het eind van de dag nog een late dienst moeten werken en daarna beginnen om 08.00 uur mijn 2 vrije dagen.
Foto....
Onder het toeziend oog van het standbeeld van Alberto Vidiella Tudores ligt El Galeon afgemeerd:
(Foto : Martin Cuijpers)
Onder het toeziend oog van het standbeeld van overdag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
......en s´nachts.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het uitgaansleven in Puerto Banus is zelfs buiten het toeristenseizoen levendig en gaat door tot in de late uurtjes. Iedereen wil het zien en en anderen willen op hun beurt gezien worden. Met hun blinkernde bolides rijden ze in een slakkegangetje langs de bars en restaurants.
Dag 28.....(donderdag 24)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 29.....(vrijdag 25)
Wat ik van Puerto Banus kan zeggen.....?
In feite is het precies als overal. Als je in de rij moet staan wachten voor een tafeltje in een pizzeria dan zie je eigenlijk hetzelfde tafereel als bij Happy Italy in Tilburg....
(Foto Happy Italy Tilburg)
......met het enige verschil dat een pizza hier in Puerto Banus vijfmaal zo duur is.
(Foto: Martin Cuijpers)
En wetend dat het hier aan boord geen sterren-restaurant is......moet ik er eerlijksheishalve bij vermelden dat dit de lekkerste zalm was die ik in jaren gegeten heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tegen de toeristen die El Galeon bezoeken vertel ik altijd dat onze keuken net zo goed is als een 3 sterren Michelin-restaurant is.
(Foto: commons.wikimedia.org)
Dag 30.....(zaterdag 26)
Vandaag is een bijzondere dag voor me geweest ......mijn grote vriend is op bezoek geweest op het schip.
(Foto: )
Het hondje van de dag:.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 31.....(zondag 27)
Ook zelfs de zonsondergang in Puerto Banus kan hetzelfde zijn als in andere kustplaatsen aan de Mediterranean.
(Foto: Antoni Galarza)
Heel de zondag in het museum gewerkt. De muizen en de rat op het voedsel in de zakken hadden plotseling bezoek van een heuse dinosarius gekregen:
(Foto: Martin Cuijpers)
De hondjes van vandaag:
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 32.....(maandag 28)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 33.....(dinsdag 1 maart)
Na "Zafarrancho" vertrokken met bestemming Almeria?
In tegenstelling tot de aankomst in de donkere nacht in Banus..... staan nu wel nieuwsgierige mensen ons uit te zwaaien.
(zie foto)
De zon staat hoog aan de hemel.
Met goede zin op weg naar het volgende avontuur..... en bye bye Puerto Banus
(zie foto met Jesus en anderen)
Onderweg zijn we opnieuw dolfijnen tegen gekomen maar ze waren te ver weg om er een deugdelijke foto van te kunnen maken.
Dag 34..... (woensdag 2 maart)
Barbecue aan boord. De kapitein zelf heeft de lappen vlees op de barbecue gegooid.......
(Foto: Martin Cuijpers)
.........en het was een vrolijke boel op het schip geworden......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is verwonderlijk dat het weer zo mooi blijft alhoewel we toch al in hartje winter zitten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het verwondert me iedere keer dat er aan boord van El Galeon nooit op het eten en drinken bezuinigd wordt.
En ook in Spanje ontbreekt het stokbrood niet bij de barbecue......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 35..... (donderdag 3 maart)
Vrije dag.
Met de fiets langs de kust gereden tot aan een vesting/kasteel genaamd Castillo de Guardia Viejas.
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal langs de Spaanse kust zijn in vorige eeuwen vestingen en kastelen gebouwd om zichzelf te beschermen tegen invallen van piraten en andere vijanden.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto´s Martin Cuijpers)
Langs de kassen waar Almeria zo bekend van is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een eindje verder kwam ik op een steile helling en mijn fiets ging hoe lang hoe harder. Ik durfde niet te remmen omdat ik ben bang was dat de krakmikkerige fiets zou breken. Met een vaartje van zo´n 50 kilometer suisde ik de helling af om daarna gedurende lange tijd te kunnen uitdrijven.
Met enkele maten en de kokkin Tonina hebben we s'avonds een Rock Cafe bezocht in de haven. Tot in de late uurtjes. Wat indruk op me maakte was de man die 23 jaar op een duikboot gewerkt had. Op de El Galeon stoot ik mijn hoofd elke keer ......dus ik kan me een beetje indenken hoe claustrofosich het op een duikboot moet zijn. En dan te weten dat ze zelfs soms onder water bleven zonder naar boven te komen.
Mijn schedel was in het begin behoorlijkc gehavend door het gedurende stoten tegen de lage plafonds op El Galeon.
Na enige tijd was ik gewend om gebukt door het schip te lopen.
Dag 36.....(vrijdag 4 maart)
Heel de dag boven aan de loopbrug gestaan om de entreekaartjes kapot te scheuren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tegelijkertijd de bezoekers van het schip een kleine uitleg gegeven over de route over de dekken en de geschiedenis van El Galeon.
El Galeon is gebouwd door meer dan 150 personen in Sevilla en de bouw heeft 17 maanden geduurd.
(Foto: Martin Cuijpers)
El Galeon is een replica van de 16de eeuwse San Pelayo van de Spaanse kapitein Mendez die overigens ook de eigenaar was van het schip.
Mendez was tevens de admiraal van de Spaanse vloot en heeft de eerste Europese stad in Amerika gesticht..... namelijk San Augustin. (In het huidige Florida)
(Photo: piqsels.com)
Later op de dag begon het stevig te waaien en de kites???? verschenen uit het niets.....en toverden een wonderlijk spectakel op de bruisende golven.
(Foto: Martin Cujpers)
Dag 37.....(zaterdag 5 maart)
De scheepsbel werd in vroegere tijden gebruikt om bij dichte mist andere schepen te waarschuwen..... en wat bijna net zo belangrijk was..... om een seintje te geven dat het eten klaar was.
In het Spaans la Campana
Dag 38.....(zondag 6 maart)
Het zou mijn vrije dag zijn maar het is zafarrancho om El Galeon klaar te maken voor het vertrek naar Valencia. Hierdoor is mijn vrije dag letterlijk en figuurlijk in het water gevallen.
Dag 39.....(maandag 7 maart)
Na de zafarancho... wat altijd een drukke bedoening is..... keert de rust terug en onder het genot van de muziek van Tsjacovski met het eind van Romeo en Julia kom je onder de sterrenhemel in een andere wereld. Het schip danst als het ware op de nachtelijke golven op de muziek van Tsjaikovski.....
Link Tsjaicovski -
Dag 40..... (dinsdag 8 maart)
Verjaardag van kapitein Pablo Tejada.....
(Foto: Martin Cujpers)
Veiligheids oefeningen gedaan met overlevingspakken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 41.....(woensdag 9 maart)
Vrije dag die vooraf gaat met een nachtshift.
Met de bus naar de Fallas 2022 van Valencia.
Een hoop herrie en heel slecht voor je trommelvliezen.
(Zie foto met rook.)
Voorbij de Plaza de Toros........
(Zie foto)
Onderweg in de bus 1 van de reusachtige figuren gezien die erg veel op de figuren op de praalwagens bij de Tilburgse carnavalsoptocht.....
(Zie foto optocht Tilburg)
en bij het bloemencorso in Zundert
(Zie foto Zundert)
Dag 42.....(donderdag 10 maart)
Heel de dag boven aan de loopbrug gestaan om entreekaartjes kapot te scheuren.
S'avonds vanaf het boegdek naar het vuurwerk van de Fallas staan kijken.
Dag 43.... (vrijdag 11 maart)
Heel de dag dienst boven op de loopbrug gestaan. Nog net de tijd gehad om mooie foto's te maken van een stalen schip dat de haven van Valencia binnenvoer.
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn maten vertelden me dat het schip geheel van ijzer was,
(Foto: Martin Cuijpers)
Later op de avond het begin van de film "In the heart of the sea" zitten bekijken met wat andere bemanningsleden in de keuken.
Met o.a. in de hoofdrollen Chris Hemsworth en Brandon Gleeson
In de film kwamen prachtige fragmenten voor met antieke schepen. Het was jammer dat in het Spaans was en ik er de helft maar van begreep.
Dag 44.....(zaterdag 12 maart)
Vrije dag......
Wederom naar de Fallas in het centrum van Valencia geweest.
Valencia is de 3de grootste stad van Spanje. Daarom was het ook niet verwonderlijk te zien dat duizenden mensen op de been waren om naar de knallen het vuurweek gaan luisteren. De grond onder je voeten dreunde en trilde door de explosies.
In verschillende buurten rond het centrum van de stad wordt ijverig gewerkt aan de voltooing van de reusachtige poppen-standbeelden die transformeren tot waarlijke kunstwerken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zo nu en dan hebben sommige tradities in Spanje een jammerlijke anticlimax door het eind van de happening. De Fallas worden in de rode haan gestoken....en de stier in de arena overleeft het ook niet.
(Foto: Martin Cuijpers)
In de wijken rond wordt na het vuurwerk op houtvuren aan de innerlijke mens gedacht en de geuren dringen mijn neus binnen. Het is tijd dat ik ook wat ga eten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Wat op de Tilburgse kermis de oliebollenkramen zijn .....zijn in Valencia de churroskramen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De rest van de nacht werden we wakker gehouden door een ander gedreun,,,,,,namelijk het gedreun van de muziek van de naast het schip gelegen disco´s......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 45......(zondag 13 maart)
Tweede vrije dag.....
Op de vroege morgen probeert een ibis een visje te verschalken.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast een op een zeilboot gelijkend kunstwerk.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer niet de stadsbus maar met de fiets naar de musea en het centrum geweest.
Valencia roemt zich erop de stad van de kunsten en de wetenschap te zijn. En inderdaad....je hoeft maar richting de stadstuinen en het ligt bezaaid met futuristische architectuur.
Met onder andere het Museu de les Ciencies.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles ontworpen door de architect Santiago Calatrava met een innoverend laser-spektakel, de Hemisferic met IMAX-films van de laatste generatie en een planetarium. Hij is vooral bekend geworden door zijn witte, glimmende, torenhoge architectuur.
(Foto: Martin Cujpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
In de stadstuinen kwam ik ook deze piano tegen....maar ik betwijfel of er nog muziek uit komt.
Maar eigenlijk kom je in de hele stad kunst tegen. Op de bruggen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Met veel toewijding worden iedere dag nieuwe onderdelen aan de reusachtige Fallas toegevoegd.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 46.....(maandag 14 maart)
Windkracht 8.....er zijn nauwelijks bezoekers op het schip geweest.
Dag 47......(dinsdag 15 maart)
Windkracht 7.....er zijn nog minder bezoekers geweest dan gisteren. Dat is ook geen wonder met dit hondenweer.
Dag 48.....(woensdag 16 maart)
Windkracht 7.....het zijn slechte dagen voor het museum.
Dag 49....... (donderdag 17 maart)
In de avond heb ik een afspraak voor mijn Boosterprik. Hier in Valencia.
Onderweg naar de afspraak voor dit volgende covid-vaccin kom ik werderom verschillende Fallas beelden tegen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Fallas is het traditionele feest ter ere van de heilige St. Jozef dat iedere jaar in Valencia gevierd wordt. De beelden worden gemaakt van hout en piepschuim. Op het eind van de Fallas worden de beelden......die soms wel tot 30 meter hoog zijn......als afsluiting van het feest verbrand. Wat tot diep in de nacht doorgaat.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Fallas van Valencia is het grootste straatfestival van Spanje.....
(Foto. Martin Cuijpers)
Dag 50.....(vrijdag 18 maart)
Het is een dag geweest zoals de Engelsen zeggen: "It's raining cats and dogs"
Dag 51.....(zaterdag 19 maart)
Regen ....Regen....Regen.....
Heb met dit weer geen inspiratie om te schrijven .....ga maar wat foto´s publiceren over de valk van Antoni Galarza van de Nao Victoria en wat achterstellig werk wegwerken.
(Foto: Antoni Galarza)
(Foto: Antoni Galarza)
Dag 52.....(zondag 20 maart)
Op het eind van de Fallas worden de beelden......die soms wel tot 30 meter hoog zijn......als afsluiting van het feest verbrand. Wat tot diep in de nacht doorgaat.
(Foto: Brais)
Vandaag hebben we het nieuws gekregen dat het de planning is dat de Santa Maria waarschijnlijk voor lange tijd naar de vereningde staten en Canada gaat.
De oversteek over de Atlantische oceaan brengt het schip naar de Grand Lakes
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 53.....(maandag 21 maart)
Door het slechte weer is er besloten dat we niet naar Almeria varen maar dat
we nog een weekje langer in Valencia blijven.
(zie foto beelden)
Dag 54.....(dinsdag 22 maart)
Dag 55.....(woensdag 23 maart)
Vandaag gehoord dat ik overgeplaatst wordt naar de Santa Maria. Samen met Miguel de dichter.
Morgen met de trein naar Santa Maria in Porte Sherry?
De Nao Victoria Foundation heeft de treintickets geregeld en in een hum van tijd was alle papierwerk gepiept.
Dag 56.....(donderdag 24 maart)
Met de trein van Valencia naar Cadiz op weg. Een reis van ongeveer 9 uur. Een welkome afleiding want na een gehele week regen......Ook de gehele treinreis is het regenachtig geweest hetgeen maakte dat het landschap een treurige grijze waas had.
De Santa Maria is een compleet andere boot dan El Galeon. El Galeon is meer een kasteel op zee.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen de taxi in de haven aankwam zag ik de donkere contouren van de Santa Maria in de mystieke? nacht.....
Na een hartelijk ontvangst (want de meeste bemanningsleden van de Santa Maria kenden we al) werden onze kooien aangewezen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 57.....(vrijdag 25 maart)
Eerste dag op de Santa Maria.
De kapitein heet Marcos Samper.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na het druilerige weer van de vorige dag stond voor de verandering de zon in Puerto Sherry hoog aan de hemel en de warme zonnestralen kwamen me al tegemoet in het trappegat naar het hoofddek.
Dag 58.....(zaterdag 26 maart)
Omdat de Santa Maria voor onderhouds werkzaamheden in Puerto Sherry ligt..... is de gehele bemanning druk in de weer geweest met schilderen en het doen van allerlei kleine reparaties.
(Foto: Martin Cuijpers)
Van Kiny...die op bovenstaande foto ijverig de reling aan het schuren is...hoorde ik dat dat de Santa Maria in 2018 gebouwd in Punta Umbria. (provincie Huelva) Net zoals El Galeon Andalucia.
De vuurtoren van Puerto Sherry de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
S'morgens was de Nao Victoria de haven binnengelopen en de kapitein toonde trots de foto's van het bezoek op zijn schip van een belangrijk persoon..... de koning van Spanje.....Felipe de 6de van Spanje.
Op de foto was te zien hoe koning Felipe zijn handtekening zette in het logboek van de Nao Victoria.
Dag 59.....(zondag 27 maart)
Wandeling gemaakt over de boulevard die begrijpelijkerwijs buiten het toeristenseizoen een rustige aanblik had.
(Foto: Martin Cuijpers)
Enkele restaurants waren voorbereidingen aan het treffen om de zondags-klanten te ontvangen.
Op het einde van de dag ben ik ingepland voor mijn eerste nachtdienst op de Santa Maria. Deze begint om 23.00 uur en eindigt om 08.00 uur als het ontbijt voor de guardia van de dag klaar gezet is. De geurige koffie maakt het opstaan hopenlijk een stuk gemakkelijker.
Het is een stormachtige nacht geweest met flink hoge golven. Heb de hele nacht de kabels en defenses moeten controleren.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het Nederlandse woord voor defenses is stootwillen.
Dag 60.....(maandag 28 maart)
Na de nachtdienst redelijk uitgeslapen en de rest van de dag gepoetst en geschilderd.
Dag 61.....( dinsdag 29 maart)
Op weg naar Gandia
4 dagen continue zeilen en navigeren
Dag 62.....(woensdag 30 maart)
De dolfijnen waren vroeger deze morgen en de zon glinsterde op hun ruggen
Het grote zeil werd ingezet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
.........en daarbovenop in de top het kleine Gabia-zeil.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een prachtige beleving.....
Maar toen begon het...... de wind werd krachtiger en krachtiger.
Nodeju.
Wat ging het groot zeil tekeer.
De boot sneed in de bruisende schuimkoppen...... en pats...... de eerste golf spoelde over het dek. Een pan vloog door de keuken, gevolgd door een plastic zak en andere voorwerpen. Nu begrijp ik goed waarom voor het navigeren alles zo vastgesjord wordt.
Met man en macht
Dag 63.....(Donderdag 31 maart)
Tussen de guardias wordt af en toe nog tijd gevonden om te vissen.
Met een op een vis lijkende plastic aas met een angel /haak.
(Foto: Martin Cuijpers)
En aan de bakboord reling ....én aan de stuurboord reling werden lange lijnen bevestigd met de hoop een grote vis te vangen. Alhoewel je zou denken dat de zee vol met vis zou moeten zitten......werd er wonderlijk genoeg deze middag niks vevangen. Er zat niets anders op om voor het avondeten gambas uit de vriezer te koken,
(Foto: Martin Cuijpers)
Smullen maar........!!!!
Aan boord wordt er tweemaal per dag gekookt. Eerst voor de lunch....en later voor het avondmaal dat zo rond 20,00 uur opgediend wordt,
Dag 64.....(vrijdag 1 april)
Laat op de avond meerde de Nao Victoria aan naast de Trinidad en de Pascual.....
Ter ere van het feit dat Magelhaen 500 jaar geleden met de karveel de Trinidad de eerste reis rond de wereld gemaakt heeft.....is de Santa Maria omgedoopt tot de Trinidad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 65.....(zaterdag 2 april)
Museum.
Op het avond werd me verteld dat mijn vrije dag om 22.00 uur zou beginnen. Nou....dat hadden ze niet tegen een dove gezegd. Gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om het nachtleven van Gambia te verkennen. Gambia is beroemd en berucht van de MTV festivals met massa¨s feestvierende dronken Engelsen. Te vergelijken met vroegere Benidorm dat in mijn geheugen geprint is.
Echter is trof een totaal lege bouevard aan. Met alleen restaurants waar het personeel bezig was met poetsen. Als je ziet dat men bezig is om als afsluiting van de dag het koffiezetapparaat schoon te maken......dan weet je dat er niet meer veel te beleven valt. Gelukkig vond ik een bar waar nog steeds de muziek naar buiten kwam. Het was vol met dertigers en veertigers die op de Spaanse moderne muziek en van op het ritme van Thunderstuck van AC/DC stonden te meedeinen.
achteraf heb ik op het internet gelezen dat het in Gandia niet over MTV festvals ging maar over de realiteits serie Jersey Shore. En dat Gandia en de omliggende badplaatsen helemaal niet zo bij waren met de negatieve publiciteits van het beroemde en beruchte programma.
Dag 66.....(zondag 3 april)
Vrije dag......
Prachtige zonnige dag om naar strand te gaan alhoewel er een lichte kille wind op de achtergrond stond.
Wat rond gewandeld in de haven....Het is opvallend dat in iedere haven volop kunstwerken te bewonderen zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
S´avonds een rondleiding gegeven aan een vriendin uit Gandia. Op alle 3 schepen die netjes naast elkaar aangemeerd lagen aan de kade.
(Foto: Martin Cuijpers)
De rondleiding startte uiteraard op de Trinidad....vervolgens op de Nao Victoria....om te eindigen op de Pascual Flores.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Pascual Flores is gebouwd in 1917.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 67.....(maandag 4 april)
In het museum gewerkt. Er zijn door het slechte weer nauwelijks bezoekers geweest.
Kanon op de Nao Victoria.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 68.....(dinsdag 5 april)
Wederom een hondenweer......
Om 18.00 uur zafarancho met de bestemming Canet-en-Roussillon in de oostelijke Pyreneeën. De volgende morgen erg vroeg gaat de Trinidad de haven verlaten.
De atributen van het museum worden van het hoofddek naar het ruim gebracht om stevig te worden vastgesjord. Het is zaak dat tijdens het navigeren geen spullen verschuiven of naar beneden vallen.
Dag 69.....(woensdag 6 april)
Prachtig weer om te zeilen....
In de scheepskeuken liggen in de braadpan spiesen met varkenshaas te sudderen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het bleek het lekkerste varkenshaas-vlees te zijn dat ik de afgelopen 10 jaar geproefd heb. Ik heb vele malen spiesen met varkensvlees of kippenvlees in mijn menu-del-dia in de restaurants in het dorp gegeten.....maar meestal was het vlees te zwart gebakken...of nog half rauw. Maar deze keer had ik geluk, Voor iedere opvarende van het schip was anderhalve spies geserveerd, Ik had mijn buikje vol gesmuld en had nog een halve spies over. Doordat ik niet meer zoveel eet was het teveel voedsel voor mij. Doch met gretige ogen stond een maat over mijn schouder te loeren......en toen ik gebaarde dat mijn ene helft voor hem was....zag je hem het malse vlees in een mum van tijd verorberen.
Dag 70.....(donderdag 7 april)
Tijdens het varen het hout van het schip met teakolie behandeld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 71.....(vrijdag 8 april)
Bij het binnenlopen van de haven van Canet-en-Roussilion drongen de luide kreten met aanwijzingen van Toni door de duisternis van de nacht.
"Veertig meter van het onderste rode licht...........zestig meter van het groene licht...........vijftig van het bovenste rode licht,,,,,,, "
Nog niet eerder hebben we zo langzaam gevaren in een haveningang. Bij de vraag waarom we zo langzaam vaarden vertelde een maat me dat de haven zo ondiep was dat het gevaarlijk was om sneller te gaan. En dat op de radar rotsen en modder te zien waren. Met een slakkegangetje naderden we de kade.
(Foto: Martin Cuijpers)
Lange rijen wachtenden staan op de kade om een toegangsbewijs te kopen....en om de La Trinidad en de Nao Victoria van dichterbij te bezichtigen, De hogere eentreeprijzen schenen niet te verhinderen dat de schepen volstroomden met nieuwsgierige bootliefhebbers. Soms leek het erop dat de Santa Maria net zo volgepakt was met mensen als tijdens de reizen ten tijde van Columbus.
Door het korte bliksembezoek in Canet.en-Roussilion heb ik nauwelijks de kans gekregen om foto´s te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 72.....(zaterdag 9 april)
Hondjes op La Trinidad......
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Nog nooit zoveel betalende bezoekers meegemaakt dan in Canet-en Rousillion en nog nooit zoveel mensen op de kades gezien die ons schip uitzwaaiden. Het onbetwistelijk dat de inwoners van Canet van schepen houden......
Het jammere van onderstaande foto ik dat maar een klein fragment van het aantal uitzwaaiende bewoners heb kunnen fotograferen. Alle kades stonden werkelijk volgepakt met enthousiaste mensen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tijdens begreep ik waarom Toni bij het binnenvaren van de haven op de boegspriet continue aanwijzingen kaan het geven was......want er bij het uitvaren werd zelf de hulp ingeroepen door een grote sleepboot. Ook hiervan heb ik helaas geen foto van kunnen maken.
Wel van een andere helpende kleine boot......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 73.....(zondag 10 april)
Naar Sete gevaard.
Met aan boord de journaliste Margot van een plaatselijke krant uit Canet-en Roussillion,
Dag 74....(maandag 11 april)
SETE......
In het centrum waren de bewoners van het Franse vissersstadje druk in de weer met de voorbereidingen van de beroemde feestweek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles en iedereen dat maar ook een beetje kon varen....concentreerde zich rond de binnenhaven.
Het idelische plaatje aan de Franse Riviëra wordt in de zomerseizoenen bezocht door duizenden toeristen......
(Foto: Martin Cuijpers)
Werkdag met onderhoudswerk aan het schip, Schuren en impregneren met teakolie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook Sete doet niet onder met oude vestingen en burchten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 75.....(dinsdag 12 april)
Na schilderwerk gedaan te hebben moesten we het museum om 14.00 uur in de middag openen. Om 18.00 uur was het schip gesloten voor bezichting, alle attributen hebben we opgeruimd en gelijk daarna hebben we gekookt. daarna had ik de mogelijkheid om aan boord snel te douchen en me te richten op het uitgaan in Sete. Omdat mijn werkdag om 22.00 uuur eindigde kon ik me verheugen op het uitgaan in het centrum van Sete. Het kwam er niet van omdat de Santa Maria vol druppelde van opvarenden van andere boten. Met ieder een fles bier of een fles rum in de hand. De muziekinstallatie werd naar boven gehaald....en het feest kon beginnen. Toen tegen het einde een groepje van de Nao Victoria aanstalte maakte om naar huis te gaan greep ik de kans om een eindje mee op te lopen om verder te gaan stappen.
Halverwege gingen de collega´s een eindje verder de Pascual Flores binnen om wat spullen op te halen.
In de Pascual Flores had een caiteringbedrijf een waar feestmaaltijd achtergelaten naar een belangrijke receptie. Teveel lekkers om te laten verpieteren en daarom kreeg ik een bord in de handen geschoven met allelei kaassoorten en andere hapjes. Na een enkele glaasjes wijn en een gezellig gesprek leek het me het beste om het kaasplateau naar de feestvierders op de Santa te brengen. Na de nodige alcoholische versnaperingen ging de kaas erin als zoete koek.
(Foto: Martin Cuijpers)
De gehele feestweek was een fleurig spektakel terwijl de natuur een eindje verder in het park in het centrum zich niets van de vele duizenden bezoekers aantrok......
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook Neptunes oftewel Poseidon was niet van de indruk van de veranderingen in Sete.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondjes op de Santa Maria....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 76.....(woensdag 13 april)
De feestweek in Sete bevatte een dag met een heuse Nederlandse afgevaardiging. Zo werden op de verschillende kades orginele ambachten en Hollandse gebruiken uitgebeeld. Twee Nederlanders in een scheepssmederij in de openlucht stonden er tuchtig op los te hameren.
(Foto: Martin Cuijpers)
En daar mocht natuurlijk het befaamde makreel- en haring roken niet bij ontbreken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal kwam je de Nederlandse vlag tegen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En overal kwam je maritieme kunstwerkjes tegen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een stand was geheel gewijd aan de vroegere walvisvaart.........
(Foto: Martin Cuijpers)
......en het verhaal van Moby Dick....
(Foto: Martin Cuijpers)
Toevallig hadden we op de Galeon Andalucia de film " In thwe heart of te sea" zitten bekijken. In de movie was een fragment waarin het oog van Moby Dick in close-up te zien was. Dit had me veel indruk op me gemaakt. En nu kwam ik weer een afbeelding tegen met Moby met bijna menselijke gelaattrekken.....
Dag 77.....(donderdag 14 april)
(Foto: Martin Cuijpers)
In de vroege...vroege morgen is het schip verhuisd naar een binnenhaven in het centrum om plaats te maken voor een grotere boot. Zonder dat ik er ik iets van gemerkt had.....want ik lag te slapen,,,,,werd ik wakker op de nieuwe plek dat onze eerdere buurman het schip La Grace uit Tsjechië eveneens naast ons was gaan liggen. Ondanks Tjechië geen zee heeft varen ze met deze prachtige schuit langs allerlei Sail-evenementen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Tsjechische schuit La Grace was onze buurvrouw geworden....
Daar waar andere boten louter praktisch ingericht zijn,,,,kwam het interieur van de La Grace bij mij verassend romantisch over. Het geheel maakte een nostalgische indruk en met de klederdracht uit vervlogen eeuwen van de piraten-bemanning waande je jezelf terug in de geschiedenis.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eèn van de piraten had zelfs een paar laarzen aan waar ik al een tijdje op naar zoek ben. Op het internet ben ik geen piratenlaarzen tegen gekomen die te koop zijn. En bij navraag aan 1 van de piraten van de La Grace hoorde ik dat hun de antiek-lijkende laarzen gekocht hadden van een theater. Tesamen met al die fleurige kostuums.
(Foto; Martin Cuijpers)
La Grace uit Tsjechië dankt zijn naam van een zeeman en ontdekker die in Tsjechië geboren is en het schip is een ruwe verbastering van "Gracefull". Het is een replica van een schip uit de 18de eeuw en is gebouwd op een scheepwerf in Suez (Egypte).
Van mijn vele vroegere reizen naar Tsjechoslowakije weet ik dat Tsjechië alle punten heeft die een land aantrekkelijk maken voor toerisme.......behalve de zee. Tsjechië ligt binnengesloten binnen verschillende landen en heeft daardoor zelf geen zee.
De kleding van de bemanninig geeft de boot een imago-vleugje van een piratenschip. En bovendaarop
de kanonnen op het dek maakt het dat het geheel zo terecht kan in 1 de films van de Pirates of the Carribean"
(Foto: Martin Cuijpers)
Zelfs de oude antieke schoenen ontbreken niet.....
(Foto; Martin Cuijpers)
De bemanningsleden....die grotendeels uit Tsjechië komen....hebben hun kostuums tot in de kleinste kneepje uitgewerkt.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
En zelfs een heuse admiraal ontbreekt niet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Zonder ook maar 1 moment te twijfelen gaan ze met iedereen op de foto:
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De scheepsbel van La Grace.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 78.....(vrijdag 15 april).
Onderweg naar de douches kwamen we dit bootje tegen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik hoop dat wij iets meer geluk hebben in onze toekomstige reizen.
Dag 79.....(zaterdag 16 april)
Voor ons schip speelde een fluittiste de mooiste muziek voor het slenterende Sail bezoekers. Ik had haar uitgenodigd alle schepen van de Fundation te gaan bekijken. De muziek van Bach maakte het meeste indruk op de bemanning van de boten.
Vooral s´nachts was het schouwspel oogverblindend.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het centrum en de haven van Sete werd gevuld met nieuwsgierige boot liefhebbers.
Onder hen een twee Johnny Depp imitadors. De figuur Jack Sparrow is zo beroemd dat hij wereldwijd duizende malen nagebootst is.
Hier in het Sail evenement in Sete liep ik 2 Johnny Depp´s tegen het lijf. Eentje had zelf een schatkist op wieltjes als vervoermiddel in elkaar gekunsteld.
(Foto: Martin Cuijpers)
De tweede had een andere piraat als gezelschap meegebracht.
(Foto: Martin Cuijpers)
The last Jack Sparrow intruduced himself as Jack Sparrow. "Yeah....Yeah" I said him." I know...what is your real name?" A little bit shy he answered me: "Nicolas".
(Foto: Martin Cuijpers)
Later op de avond liep de twee Jack Sparrow met zijn familie op de kade langs de Santa Maria te slenteren. Ik wenkte hem dat hij aan boord moest komen.Toen ik hem een uitgebreide rondleiding had gegeven en hem een korte uitleg over de geschiedenis het schip had verteld had.....zag ik hem sentimenteel worden. Bij het zien van zoveel emotie zei ik tegen hem: "Ooooh....als je dit zo mooi vindt, dan wil ik je ook wel een rondleiding op de El Galeon geven die een eindje verder aangemeerd ligt. Met zin gehele familie....inclusief kinderwagen....liepen we de loopbrug van de El Galeon Andalucia op. Bij het zien van het stuurwiel schoten de tranen bij Nicolas in de ogen. "Als kinds afaan heb ik dit als wens gehad", zei hij geroerd. Nou dat komt dan nu goed uit want je mag hier als mijn speciale gast aan het stuurwiel van de El Galeon staan. Zijn vrouw maakte foto´s en als een echte fiere Jack Sparrow poseerde hij theatraal naar de horizon turend. Hij besloot het bezoek met de woorden: "Vanavond is voor mij een wens uitgekomen."
Dag 80.....(zondag 17 april)
Aan de haven ligt een gezellige bar en we besloten met enige bemanningsleden een feestje te gaan bouwen. Tot in de late uurtjes. Iedere keer liepen leden van de Nao Victoria binnen. Ook de eigenaresse van het restaurant tegenover de Santa Maria was op de dansvloer te vinden.
Dag 81..... (maandag 18 april)
Na een warm afscheid van de bevolking van Sete vertrokken de deelnemende boten 1 voor 1 in een lange rij de haven. Achter ons voer de Galeon Andalucia....
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen ik luidkeels naar de kades riep: "Au revoir.....Sete" klonk als respons een daverend applaus van de honderden.....zoniet duizenden mensen die ons uitgeleiden deden. Wat een sensatie.....!
Wat een hartelijke bevolking. Wat hebben we ons welkom gevoeld in deze feestweek.
De deelnemende schepen zag ik vanaf het dek van de Santa Maria langzaam het ruime schuim kiezen.
Om vervolgens op volle zee langs de mensen op de kust een defilé te geven met geopende zeilen. Wat een prachtig gezicht.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nog eenmaal de laatste blikken van Sete......en hop....op weg naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Uit eigen ervaring wist ik dat de Franse Riviëra een gewilde vakantiebestemming is voor Nederlandse toeristen maar eens te meer begrijp ik nu waarom.
(Foto; Martin Cuijpers)
Als eindconclusie.....deze feestweek heeft veel indruk op me gemaakt en toonde voor de zoveelste keer hoe sterk de kamaraadschap en de "familieband" tussen de onderlinge schepen is.
En hoe vriendelijk en beleefd de mensen in Sete waren. Als ik op de loopbrug van de Santa Maria de
soms wel meer dan 2000 bezoekers per dag met "Au revoir" uitgeleide deed....kreeg ik....op een enkele uitzondering nagelaten.....altijd een vriendelijke reactie en antwoord terug.
Dag 82.....(dinsdag 19 april)
SAINT RAPHAEL......
Verjaardag van de kapitein.... Marcos
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 83.....(woensdag 20 april)
Werkdag aan de loopbrug.
In plaats van avondeten werden er pizzas besteld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 84.....(donderdag 21 april)
Hondjes op de Santa Maria....
(Foto: Martin Cuijpers)
Kleine hondjes zijn alleen toegestaan aan boord als hun baasje hun op de arm kunnen dragen.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Saint Raphael bezichtigd.......
Aan het strand stond een reuzerad....ondanks dat het toeristenseizoen nog niet begonnen is en dat het weer niet meewerkte....was hij geopend.
(Foto: Martin Cuijpers)
De kerk van Saint Raphael.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En de toren.......naast het archeologisch museum....
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Ook de caroussel draaide net alsof het gewoon een topdag in het seizoen was......
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondjes van de dag.....
(Foto´s Martin Cuijpers)
Dag 84.....(donderdag 21 april)
De Santa Maria heeft 2 grote motoren. Van het merk John Deere. Omdat het niet mogelijk is met alleen de zeilen de havens binnen te varen en te verlaten zijn vandaag de dag motoren nodig.
De verantwoorderlijke voor de machines heet Pedro. (Peter in het Engels)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 85.....(vrijdag 22 april)
De bemanningsleden zijn een afspiegeling van allerlei uiteenlopende beroepen en talenten. Zo is Marina een getalenteerde aquarel schilderes.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een voor mij favoriete kunstwerkjes van haar hand is de tekening van de Santa Maria met de rode kruizen op de bolle zeilen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 86.....(zaterdag 23 april)
Na een nachtdienst de hele dag aan de loopbrug gestaan. Het heeft continue geregend en ik was kletsnat.
Nog vlug na 22.00 uur het nachtleven bezocht. Nou ja.....het nachtleven stelde maar weinig voor. Uit vervelig ben ik maar een pilsje in het casino gaan drinken. De Franse Riviera is bekend voor zijn chique casino´s die ook door bekendheden uit de hele wereld bezocht worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 87.....(zondag 24 april)
In afwachting van de volgende zafarancho met bestemming Genua in Italië nog een beetje genieten van mijn vrije zondag.
(Foto: Martin Cuijpers)
En met mijn favoriete eten:.....lasagna....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 88.....(maandag 25 april)
De zafarancho van zondag werd uitgesteld door de een of andere reden....maar gaf me de gelegenheid om nog een paar uurtjes uit te gaan. In het laatste uurtje van het museum-werk maakte ik kennis met een speciaal persoon.
Een héél speciaal persoon.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het leven van een zeeman heeft vele haken en ogen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 89.....(dinsdag 26 april)
In afwachting van de reis van de Santa Maria naar Amerika werd koers gezet naar Genua in Italië.
Daar wordt het schip bovenop een enorm koopvaardijschip gezet om de oversteek over de Atlantische Oceaan zonder gevaren te maken.
(Foto: Marga))
Als een grote spin staat de Santa Maria op het vrachtschip.
Dag 90.....(woensdag 27 april)
In het oude centrum van Genua snel een reisttas gekocht omdat ik aan mijn water voel dat ik vlugger naar een ander schip ga verkassen dan gepland.
(Foto: Martin Cuijpers)
De rubriek van de foto´s van hondjes aan boord van de Galeon en de Santa Maria heeft een lugebere wending gekregen. Toen een vrouw een kaartje stond te kopen aan de karpa naast het schip werd haar hondje aangereden. Het diertje heeft het niet overleefd.
Genua roemt zich erop de stad te zijn waar Chistofel Columbus geboren is en waar hij gewoond heeft.
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast het geboortehuis van Columbus ligt een mooie tuin met pilaren en bogen. het huis van de ontdekker van Amerika staat in het centrum van de stad, vlakbij de oude kasteeltorens. In deze kasteeltorens kun je de oude gaten bespeuren die dienden om hete olie over de hoofden van vijandige krijgers te gieten die probeerden de stad in te nemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Italië zou Italië niet zijn als je nergensa Alfa Romeo´s tegen zou komen. Op onderstaande foto zien we een fraai explaar van een oldtimer.....de Alfa Romeo Montreal.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook in Genua heeft de Santa Maria vele fans. Zoals Francesco en Jada die regelmatig op bezoek kwamen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zij waren zelfs zo vriendelijk om verschillende geschenken mee te brengen. Zoals de vlag van Genua en een fles plaatselijke zoete kruidenwijn. Ook Francesco vertelde dat door mijn rondleiding op de Santa Maria voor hem een droom waar was geworden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook voor deze piraten was het bezoek op de Santa Maria een heuse jeugddroom-vervulling geworden.
(Foto: Martin Cuijpers)
En daar moet op gedronken worden.....!
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 91.....(donderdag 28 april)
Gisteren zag ik te laat dat de Batman-boot vertrok uit de haven. Maar tot mijn verbazing was hij deze morgen terug gekomen....en was hij aan het manouvreren om weer aan te meren. Zulke grote boten hebben uiteraard vele trossen om vast te leggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
In de oude gebouwen vind je overal restaurantjes en bars met wel een erg authentieke stijl.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En in de nauwe straatjes kun je het oude middeleeuwse gevoel opsnuiven.
Met als het middelpunt de kathedraal....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 92..... ( vrijdag 29 april)
Heel de gehele komende week staat in teken van het klaar maken van de Santa Maria voor transport naar Amerika.
Dag 93 .....(zaterdag 30 april)
Dag 94.....(zondag 1 mei)
In de haven worden dag in dag uit de cruiseschepen en andere grote boten binnengeloodsd door krachtige sleepboten.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 95.....(maandag 2 mei)
Dag 96.....(dinsdag 3 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 97.....(woensdag 4 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
De maaltijd wordt altijd geserveerd op metalen borden....
(nou ja, geserveerd...!...De prak moeten we zelf opscheppen.
Al de 11 maanden dat ik op de schepen van de Foundation gevaren heb...vertelde ik dat ik de enige Nederlander geweest ben. Maar heb wel de gelegenheid gehad om met een andere tripulant in het Nederlands te converseren. Namelijk met Pim. Het was weliswaar gebrekkig Nederlands van hem zijn kant...maar hij vondt het geweldig om zijn Nederlands bij te spijkeren. Pim heeft een Nederlandse moeder die in Barcelona woont en hijzelf woont op de Canarische Eilanden alwaar hij een zeilboot bezit. Na ons verblijf van 6 weken op de Santa en het afscheid in Genua.... zou ik enkele maanden later Pim nog verschillende malen tegenkomen. Toen zat hij op de Pascual Flores.
Als echte zeiler was de Pascual echt "spekkie voor het bekkie" voor hem.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met verenigde kracht werd de boot klaargestoomd voor transport over de oneindige Oceaan.
Dag 98.....(donderdag 5 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 99.....(vrijdag 6 mei)
Dag 100.....(zaterdag 7 mei)
Nog snel een laatste foto van de "kooi" van Christofel Columbus gemaakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vertrek vanaf de Santa Maria (La Trinidad)
(Foto: Martin Cuijpers)
In afwachting van het vertrek doden we de laatste uren aan boord van het schip......
(Foto: Marga)
Dag 100.....(zaterdag 7 mei)
In het holst van de nacht om 05.00 uur werd iedereen aan boord gewekt om de Santa Maria naar het transportschip te varen.
Bye...Bye Genua.....
(Foto: Martin Cuijpers)
In de verte zagen de we de yacht-carrier al liggen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik heb nooit geweten dat er zo´n grote schepen bestonden die het mogelijk het maken om schepen met de omvang van de Santa Maria over de gehele wereld te transporteren. Een wand van de carrier wordt aan de achterkant geopend zodat de boten op eigen kracht in het mammoet-schip kunnen varen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dus heeft de yacht-carrier eigenlijk een enorm zwembad aan boord waar de te transporteren schepen in komen te liggen. Op de bovenstaande foto aan de linkerkant achter de 2 andere boten is de plaats gereserveerd voor de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
En voor de laatste keer dit jaar worden in Europa worden de "defensas" bevestigd om ons schip te beschermen tegen de wand van de carrier. Onder het toeziend oog van Carlitos....
(Foto: Martin Cuijpers)
Na de Santa Maria afgeleverd te hebben.....verschenen gelijk de duikers van Yacht Express DYT die het schip met banden vastmaakten.
(Foto: Martin Cuijpers)
In de middag werd afscheid van de Santa Maria genomen en vertrokken we naar het hostel in het centrum van Genua. Vlakbij het zoveelste monument van Christofer Columbus. In het Italiaans Christoforo Colombo.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tegenover ons hostel was een inham met een gezellig uitziend terrasje.....precies groot genoeg voor een groep van 13 personen. Als afscheids diner werden vele borden met hapjes als aperatief gebracht en onder het genot van een biertje werd de namiddag een memorabele laatste avondmaal. Alhoewel de laatste weken lasagna regelmatig op het menu op de Santa gestaan had....kon ik het niet laten om een echte Italiaanse lasagne te proberen.
Op weg naar het "Laatste Avondmaal"....in de lift van het hostal.....
Met Carlitos...die liever Steven genoemd wordt... Adriaan...Marcel...en Martha.
Nu is de stemming nog opperbest....maar beetje bij beetje begint het bij ons binnen te dringen dat we onvermijdelijk de Santa Maria zullen moeten verlaten.
Precies op de 100ste dag is het moment gekomen om jullie over mijn Tatoo-project voor het goede doel te vertellen. Met de uitvinding van de eerste Tattoo Donor Card in de hele wereld.
(Foto: Martin Cujpers)
Alles te lezen in mijn Blogger First Tattoo Donations.
Dag 101.....(zondag 8 mei)
De reis naar huis....tegen mijn zin.
Na een korte nachtrust begon de groep aanstalten te maken om zich naar de alle uithoeken van Spanje te verspreiden. Sommigen voor een vakantie in afwachting naar Miami te vliegen om opnieuw op de Santa Maria aan te monsteren.....anderen in afwachting van het sein om naar de andere schepen van de foundation te gaan.
Zelf was ik ongraag naar huis gestuurd om te wachten op de reis naar het schip de Pascual Flores.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik had op de valreep het nieuws ontvangen dat ik niet naar Algeciras zou reizen om me op de El Galeon Andalucia te melden....maar dat ik enkele dagen naar huis moest gaan en wachten op een telefoontje en me op de Pascual Flores moest melden. De Galeon was uit Algeciras vertrokken naar Galicië en kon niet op mij alleen wachten. Balen. Het enige lichtpuntje was dat ik nu wel de gelegenheid kreeg om zeil-ervaring op te doen op de Pascual Flores en zodoende mijn kennis op het gebied van zeilen kon opspijkeren.
Mij was verteld dat het zeilen op de Pascual Flores met zijn vele zeilen een sensatie zou worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met gemixte gevoelens vertrok ik uit Genua.....2 uur met de trein naar Turino (Turijn)......meer dan uur met de bus....dan de vlucht naar Sevilla van 2 uur en 15 minuten.....
(Foto: Martin Cuijpers)
....en dan uiteindelijk nog 2 uur met de trein naar Malaga. Toen met auto naar huis. Ik was kapot. Niet door het reizen maar door het feit dat ik uit de wereld van de zeelieden uitgerukt was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vanaf het moment dat ik thuis aangekomen was....bekroop met het beangstigde gevoel dat mijn huis mijn thuis niet meer was. Ik wilde terug naar de zee. Ik miste de zee.
In al die jaren dat ik in Andalucia gewoond had en naar het thuishonk terugkeerde was ik blij om thuis te komen. In het vliegtuig zat ik me dan te bedenken dat ik geluk had om op mijn berg te kunnen wonen.
Plotskaps was dit genoegen verdwenen.
Ik miste de zee.
PAUZE
PAUZE
Dag 102.....(woensdag 11 mei)
Mijn leven was ineens ontregeld.
Gelukkig duurde het maar 2 dagen dat Jose Manuel van de foundation Nao Victoria belde dat ik vandaag in Antequera opgehaald zou worden om mijn avontuur te continueren. En wel op de Pascual Flores.
Met een huurauto van de foundation zouden de first-officer Rodrigo en Martha mij oppikken in het benzinestation in Antequera. Met als bestemming Torrevieja alwaar de Pascual Flores zijn thuisbasis heeft.
Langs de eeuwige sneeuwtoppen van de Sierra Nevada in Granada naar de kust van Torrevieja.
(Foto: Martin Cuijpers)
River deep...mountain high......and everthing in between.
Laat op de avond na het diner hoorden we vuurwerk in de buurt van het schip.
Bij het zien van het kleurrijke schouwspel zei ik tegen de anderen: "Elke keer als ik op een ander schip aankom....wordt ik verwelkomd met vuurwerk. Maar dat hadden jullie echt niet especiaal voor mij hoeven doen.....jongens...!"
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast de Pascual Flores lag een oude duikboot met de mogelijkheid om te bezoeken. In België heb ik eens een oude duikboot bezocht.....maar toen ik kreeg het al benauwd bij de gedachten dat die matrozen weken....zoniet maanden onder de zeespiegel leefden. Op de schepen waarop ik tot nu gevaren heb zijn ook behoorlijk beperkt wat betreft de leefruimte.....maar wij kunnen regelmatig in de havens van de ruimte genieten. Op de zee natuurlijk ook.....maar een wandeling kun je op zee wel vergeten.
(Foto: Martin Cuijpers)
nog een foto bij daglicht...
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast deze duikboot ligt een oude boot van de Spaanse douane die tesamen met de duikboot "Delfin" een twee-boten-museum vormt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het museum is te bezoeken voor slechts 2 euro per persoon.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er is ook een oude boot van de plaatselijke politie aanwezig.....
De Policia Local werkt samen met de Maritieme Politie in de haven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 103.....(donderdag 12 mei)
Zonder het zelf te weten ben ik beland op het schip van de serie Onedin Line .....
Met de acteur Howard Lang als Captain Baines........
(Foto: wikimedia.commons)
En het schip was te zien in de film The French Luitanants Widow......
(Foto: Flickr)
De Pascual Flores heeft een bewogen geschiedenis en in vroegere tijd heb ik televisie gekeken met beelden van de Pascual Flores zonder te beseffen dat ik verschillende deccenia later als crew-member zou gaan zeilen op dit unieke monument.
De orginele kompas van de Pascual Flores.....
(Foto: foto van een van de laatste eigenaren van de Pascual Flores)
En het origenele logboek....
(Foto: Met dank van een van de laatste eigenaren van de Pascual Flores)
Deze twee laatste foto´s zijn waarschijnlijk nooit eerder gepubliceerd. Toevalligerwijs heeft galeonship.com de primeur. Maar dat is een heel verhaal dat ik later ga vertellen.
Dag 104.....(vrijdag 13 mei)
De motor van de Pascual Flores is van het merk CAT (Caterpillar).
(Foto: Martin Cuijpers)
De chef van de machines is Manuel (ook wel genaamd Tripi)
Manuel heb ik ook al van tevoren op de Galeon Andalucia ontmoet....
(Foto: Martin Cuijpers)
De dingie van het schip voor de dag gehaald en opgeblazen. Met een handpomp....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 105.....(zaterdag 14 mei)
Heel de dag bezoekers rondgeleid op het schip en zoveel mogelijk wetenswaardigheden over de boot opgepikt. Zo ben ik er al snel achtergekomen dat de Pascual Flores een pailebote is. Dit type boot heet in het Nederlands een "schooner".
(Foto: Martin Cuijpers)
De lange werkdag werd gelijk daarop gevolgd door een nachtdienst. Ik kan je wel vertellen dat dit pittige dagen zijn.
Tussen de bedrijven door werd de gerepareerde buitenboord motor van de dingie opnieuw geplaatst.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 106.....(zondag 15 mei)
Vrije dag.....
Nou ja....vrije dag?
Als je na de nachtdienst om 08.00 uur gaat slapen en daarna om 11.30 uur wakker wordt.....dan blijft er niet veel vrije dag over. En je alarm zetten om vroeger op te staan is geen alternief want je hebt alle uren rust nodig na zo´n vermoeiende nacht.
Heb alleen fut over gehad om een kleine wandeling over de boulevard van Torrevieja te maken.
Door de totempalen langs het strand lijkt het net dat je in Afrika bent....in plaatst van Spanje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 107.....(maandag 16 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 108.....(dinsdag 17 mei)
Rustige dag...... niet veel te melden.
Voor lunch hadden we vis.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En als er iets is wat ik niet lust dan is het wel vis.
Dag 109.....(woensdag 18 mei)
Alhoewel ik al geruime tijd op de Pascual Flores ben.....heb ik nog steeds niet het genoegen gehad om de naast ons gelegen onderzeeër te bezichtigen. Na een uitvoerige uitleg van 1 van de suppoosten van het openlucht-museum over de geschiedenis van de submarine.....klauterde ik opnieuw zo´n claustrofobische ruimte binnen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De geschiedenis van de duikboot. .
De Delfin maakte deel uit van de Spaanse vloot (Armada) en is het eerste drijvende Spaanse museum. In de bekrompen leefruimte kan men zich een beetje voorstellen hoe de toenmalige 56 bemanningsleden geleefd hebben. Het Spaanse Ministerie van Defensie heeft in 1974 de vlag....en daarmee de onderzeeër aan Torrevieja gegeven.
Sindsdien hebben meer dan 1,3 miljoen mensen de duikboot bezocht.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De Delphin bereikte een snelheid van 20 knopen....en dat is 37 kilometer.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De kapitein van de Pascual Flores heet Jose Gutierrez Quintero. Zodoende noemt iedereen hem Guti.
(Foto: Martin Cuijpers)
Twee dagen continue gezeild met een groep martiem-studenten van de universiteit. Als ervaring hadden voor hun opleiding waren ze verplicht om een zeiltocht te maken Enkelen van hen hadden echt zeebenen.....anderen waren beter in overgeven.
De zeiltocht was van Torrevieja naar Alicante........en terug naar Torrevieja.
Dag 110.....( donderdag 19 mei)
Doordat ik op donderdagnacht op vrijdag de nachtwacht had .....kreeg ik het altijd verwonderende schouwspel van de zonsopkomst te zien....
(Foto: Martin Cuijpers)
Alle zeilen werden ingezet....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De scheepsbel van de Pascual Flores......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het zeilen is iedere keer een sensatie doch als we in de haven aanleggen heeft ook wel iets....Hier is Jesus in de weer met de trossen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 111.....(vrijdag 20 mei)
Op de reling stond een blauwe kop........
Dag 112.....(zaterdag 21 mei)
De blauwe kop was terug.....tenminste een kop die op de vorige blauwe kop leek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is opvallend dat het sinds ik op de Santa Maria was....het helemaal niet geregend heeft. Nog géén drup.
Dag 113.....(zondag 22 mei)
De uitleg dat het stuurwiel van schepen....zoals wij dat nu kennen....dateert van de 18de eeuw.
(Foto: Martin Cuijpers)
Daarvoor was 1 van de technieken voor het sturen van een schip de pinzote....die ik eerder in dit artikel omschreven heb.
Deze zondag zou.... zonder ik het op dat moment zelf besefte.... heel wat roet in het eten strooien.
Tijdens de tussen de 3 en 4 uur durende zeiltocht werd me tot 2x toegeroepen dat als ik niet wat meer "rapido" (sneller) zou zijn..... ik naar "la casa" (naar huis) zou moeten.
De Amsterdammer zei me op zijn typische Amsterdamse accent: "Ik zie dat jullie op het gebied van zeilen nog veel moeten leren".
Uitsnauwen...
Spaans schip....
Voluntarios...
Niet zo sterk als vroeger....
Voor de eerste keer in bijna 4 maanden tijd voelde ik zeeziek. Niet van de zee.....maar van de stress.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 114....(maandag 23 mei)
Door de zware onderbezetting op het schip zijn alle zeil-activiteiten stopgezet. Tot overmaat van ramp zijn we veroordeeld om tot tenminste 13 juni in de haven langs een bouwterrein te verblijven.
Geen zeiltochten met toeristen.....geen bezoekers voor het scheepsmuseum....alleen het troostloze aangezicht op het bouwterrein. Het bouwterrein is compleet omheind en ontneemt het zicht op de Pascual Flores voor de voorbij wandelende vakantiegangers op de pier in de verte. Alleen langs een smalle pad van zo´n 200 meter is het schip te bereiken
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Geen wonder dat geen hond het schip komt bezichtigen.
Ook het vooruitzicht dat ik nog een keer naar Saint Raphael zou terugkeren is de grond in getorpedeerd.
(Foto: Martin Cuijpers)
We zijn nog maar met 4 personen over. Dus er hoeft nauwelijks gekookt te worden en we zijn bezig met alle restjes op te maken.
Echter Anxo heeft ons verrast op een overheerlijk (Varkenshaasje á la Whiskey".......
(Foto: Martin Cuijpers)
Met zijn lengte van meter past deze reus uit Galicia maar amper in de kleine scheepskeuken.
Dag 115....(dinsdag 24 mei)
We zijn in de middle of nowhere beland. Het is net of we met het schip in de woestijn terecht gekomen zijn.
(Foto: Pixabay.com)
Twee dagen geleden kregen we het onheilsbericht dat door onderbezetting van de bemanning alle activieteiten tot en met 19 juni gecanceled zijn.
Er rest ons alleen verveling.
De verveling blokkeert mijn inspiratie tot schrijven en logisch nadenken. Mijn hersenpan is leeg op het moment en voel me "ridder te voet".......
Of beter uitgedrukt: ik voel me "zeeman zonder boot"......
Ik ben zo afgestompt door deze ongewenste onderbreking dat ik zelfs uit wanhoop over koken ben gaan schijven. Moet je je indenken:.........over koken......!!!!!!
Voor de eerste keer in mijn leven heb ik chili con carne gemaakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 116.....(woensdag 25 mei)
Er valt weinig nieuws te melden..... Heb maar een foto gemaakt van de achterkant van de Pascual Flores. De voorkant is niet te bereiken door de omheining op het bouwterrein.
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn eerste vrije dag na eén week......
(Foto: Martin Cuijpers)
Avondwandeling gemaakt in Torrevieja....
(Foto: Martin Cuijpers)
Met een restaurant in de Cyber blauwe kleuren van mijn Bloggers.
(Foto: Martin Cuijpers)
Als je het goed bekijkt had deze foto met de olifanten net zou goed in Thailand gemaakt kunnen zijn.
Dag 117.....(donderdag 26 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 118.....(vrijdag 27 mei)
Aan boord is men handarbeid met touw aan het doen om de verveling te verdrijven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na een mum van tijd hebben we waarschijnlijk voldoende pannenlapjes voor half Torrevieja.
Ikzelf vertik het om mijn kostbare tijd te spenderen aan het maken van pannenlapjes.
In mijn ogen lijkt het teveel op een bezigheid die in vorige eeuwen door oudere dames uitgeoefend werd toen men nog geen elektrisch licht had......
(Foto: Wikimedia Commons)
Nadat we nog maar met zijn vieren overgebleven zijn........waren de monipolie avondjes al opgeschort.
Toen ik een vrije foto van monopoly in het Spaans het zoeken was....kon ik er geen gevonden krijgen.
Maar wel deze interessante tekening van Jean-Bart (Jan Bart in het Nederlands) die in 1683 een Spaans schip met 350 Spaanse soldaten veroverde.
(Foto: PICRYL public domain search)
350 soldaten....? Is dat niet een bietje veul? Van de Galeon Andalucia weet ik dat deze tijdens zijn America-reizen meer dan personen aan boord had die hun geluk in de Nieuwe Wereld gingen beproeven. Deze "pelgrims" waren hutje bij hutje opeen gepakt en hadden nauwelijks bewegingsvrijheid. Om maar niet te spreken over de persoonlijke hygiëne op vroegere schepen.
Waar liet Jan Bart die 350 manschappen in godsnaam.?
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 119.....(zaterdag 28 mei)
No comment.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 120......(zondag 29 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 121.....( maandag 30 mei)
Uit verveling maar met gewichten gaan trainen. Dit zijn katrollen van het schip.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 122.....(dinsdag 31 mei)
Een dag met onderhoudswerk.
Met zicht op het bouwterrein naast het schip. Het enige wat ik voorbij zie komen is een parachute van parasailing in de verte.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het ferie- en kermisterrein staat een attractie met de naam Aladino. Deze doet me terugdenken aan de tijd dat ik regelmatig de film "Aladin" gezien heb in Andalucia.
(Foto: Martin Cuijpers)
De avonturen in de film deden me dromen.
(Foto: Flickr)
Net als de avonturen in de Kuifje boeken vroeger....en de Kuifje film.
(Foto: Wikimedia Commons)
Dag 123.....(woensdag 1 juni)
Dag 124.....(donderdag 2 juni)
De bootsman .....oftewel contramaestre in het Spaans....op een schip heeft de taak om toe te zien dat de tuigage van een schip in orde is.....hij moet de discipline en orde in de bemanning handhaven....hij moet zorgen dat het schip gereed is voor de manoeuvres voor navigatie....en hij moet toezien dat iedere zeeman aan boord zijn werkzaamheden naar behoren uitvoert.
De contramaestre op de Pascual Flores is Antonio.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 125.....(vrijdag 3 juni)
We waren al geisoleerd door de bouwwerkzaamheden.....maar nu zijn alleen de masten van het schip nog zichtbaar. Nog eventjes en we zijn compleet ingebouwd.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 126.....(zaterdag 4 juni)
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal in Torrevieja kom je hints tegen die wijzen op het feit dat het plaatsje de woonplaats is van vele zeelieden en vissers. Met de daarbij behorende uitzwaaiende vrouwen die hun partner een goede reis toewensen.
Dag 127.....(zondag 5 juni)
Bezoek gehad van Klaus uit Denemarken. Hij werkt op een reddingsboot en vertelde me dat ze vanaf het moment dat het alarm afgaat ze maar 5 minuten nodig hebben om een drenkeling te redden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het bedrijf waar Klaus werkt....Esvagt....beschikt over een supermoderne dingie die meer dan 300.000 euros gekost heeft.
(Foto: Klaus)
Toen ik Klaus vroeg of ik deze foto voor mijn Blogger mocht gebruiken zei hij: "Oooh dan moet ik eerst toestemming aan mijn bedrijf Esvagt vragen." Een paar dagen later stuurde hij me het bericht dat het bedrijf Esvagt toestemming gegeven had.
Met vergelijk met de hyper-moderne Esvagt dingie is die van de Galeon Andalucia maar speelgoed.
(Foto: Martin Cuijpers)
Esvagt heeft sinds de oprichting in 1981 meer dan 150 mensenlevens op zee gered.
(Hopelijk gaat de toekomstige Tattoo Donor Foundation duizenden mensenlevens redden)
Op het menu voor het middageten stond kip in de oven....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 128.....(maandag 6 juni)
Heel de dag gewerkt.....gelijk daarna 2 uur gekookt.....gelijk daarna guardia noctura (nachtwacht) tot 08.00 uur s'morgens.
Dat zijn pittige dagen.
Gelukkig komen op het einde van de week 2 nieuwe "tripulantes" (bemanningsleden) op de boot.
Dan wordt de regelmaat van de guardia noctura automatisch verlicht.
Doordat er niet gezeild kon worden....is er een bedompte en rare atmosfeer aan boord ontstaan.
Dag 129..... (dinsdag 7 juni)
Het enige pluspunt is dat de douches in de marina perfect zijn.
in Sotogrande had ik alleen koud water....
in Saint Raphael alleen gloeiend heet water....
maar in de marina van Torrevieja zijn de douches super.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ooooh ja...en het pluspunt dat door het startende toeristenseizoen op de boulevard van alles te bevelen valt....
(Foto: Martin Cuijpers)
En dat overal de muziek klinkt....
(Foto: Martin Cuijpers)
En dat alles tot in de late nachtelijke uurtjes....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 130.....(woensdag 8 juni)
Het weinige zicht dat de toeristen op de wandelpier op de Pascual Flores al hadden .....wordt nu geheel geblokkeerd door het plaatsen van prefab-bouwelementen op het naastgelegen bouwterrein.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 131.....(donderdag 9 juni)
Vandaag werd ik gebeld dat ik naar de Nao Victoria ga.
(Foto: Martin Cuijpers)
De route naar Genua ga ik niet meemaken omdat de Pascual Flores alleen zeelieden kan gebruiken met de officiele papieren en diploma´s. En die heb ik niet. Het schijnt dat er sinds kort in Spanje een wet is die verplicht stelt dat op zeilschepen met toeristen alleen bemanningsleden mogen zeilen die over het officiële "libro" beschikken. En alleen voor tochten rond Spanje.
Dus als de Pascual Flores in de nazomer naar La Rochelle, Amsterdam en Bremen zeilt....dan zou ik dus in principe weer opnieuw kunnen aanmonsteren.
Het goede nieuws is dat als ik naar de Nao Victoria ga.....ik op alle 4 schepen van de stichting Nao Victoria gezeild heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het moment ligt de Nao Victoria in Noord Spanje.
Om precies te zijn in Portugalete in Biskaije.
Met de bestemming Bordeau rond de 19de van Juni.
( Foto: Stichting Nao Victoria)
De Nao Victoria is voor mij als leek herkenbaar door zijn typische gesloten kraaiennesten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 132.....(vrijdag 10 juni)
En de enige beweging van enige betekenis hier geschied op het naastgelegen bouwterrein.
Daar waar in een stadium van wachten beland zijn.....wordt er gestaag doorgewerkt aan het nieuwe gebouw op de visserskade. De prefeb-bouwelementen worden 1 voor 1 uit de truckendoos getoverd.
(Foto: Martin Cuijpers)
De gemeente Torrevieja is begonnen met een prestisieuse verbouwing vaan de vissershaven en is gestart met dit ultra-moderne gebouw als uitbreiding van de ijsfabriek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Door een grote buis (rechts op de foto) kunnen de vissers van de vissersboten hun ijs "tanken" om hun juist gevangen vis te koelen.
Dag 133.....(zaterdag 11 juni)
Werkdag: heel de dag geschuurd. De vernislaag op de deuren op het dek verwijderd. Door de zon wordt vernis lelijk...en om in de toekomst meer economisch te werken wordt de oude laag verwijderd door schuren....om daarna het hout met teak-olie te behandelen. Deze teak-olie is gemakkelijk aan te brengen met een kwast en hoeft nooit meer geschuurd te worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 134.....( zondag 12 juni)
Luie dag....met als afsluiting de zoveelst guardia noctura (nachtwacht)
Door dat we de afgelopen tijd maar met zijn vieren waren heb ik om de 3 dagen een nachtwacht moeten doen.
De vislijnen op de schepen heb ik nog niet 1 keer zien bewegen maar de plaatselijke vissers naast de Pascual Flores hebben wel regelmatig beet.
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Een van de vissers legde me uit dat het onder de achterkant van ons schip wemelt van de zeebaars.
Zeebaars oftewel lubina in het Spaans. Zeebaars is een witvissoort en wordt als vis het meeste gegeten in Spanje.
(Foto: Wikimedia Commons)
Dag 135.....(maandag 13 juni)
Na de nachtwacht uitgeslapen en een deugdelijke reistas gekocht om de reis naar Portugalete (Biskaje) te ondernemen. Al mijn spulletjes ingepakt voor de reis.
Dag 136.....(dinsdag 14 juni)
Heel de dag zitten wachten op vliegticket.
Ik had lang kunnen wachten.....want nu ga ik toch mee naar Genua.
Rond 17.00 uur de waterslang ontkoppeld bij de buren van het museum met de onderzeëer. Ik kwam teruggelopen en de groene waterslang was al aan boord gebracht. Tenauwernood heb ik over de reling van het schip kunnen klimmen want we waren al aan het vertrekken. Het zou van tevoren wenselijk zijn te weten wanneer we vertrekken.
Rare situatie aan boord. Slechte communicatie.
Toevallig had ik nog een laatste foto van de toekomstige ijsfabriek kunnen maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
De tocht naar Genua gaat 3 dagen duren.
Goodbey Torrevieja....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 137.....(woensdag 15 juni)
Ineens zette kapitein Guti midden op zee de motor af. Hij riep iets in het Spaans en ik zag iedereen naar het benedendek vliegen om een paar minuutjes later in zwemkleding terug te komen. Heeej....er zou gezwommen worden. De touwladder werd bevestigd en de eersten sprongen al in de rimpelvrije golven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het was geleden dat ik vanaf een boot in de zee gesprongen heb. Zou ik het doen.....of toch maar niet....of toch wel....? Het adreailinepeil in mijn bloed steeg naar een ongekend hoogtepunt.
In een flits deed ik mjn korte broek uit....en sprong. Het overbekende geluid-gedruis in mijn oren van onder water te zijn....voelde aan als een sensatie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 138.....donderdag 16 juni )
De first officer Johnny heeft mij het stuurwiel leren bedienen in 1 enkele nachtwacht. Bedankt....Johnny....!
(Foto: Martin Cuijpers)
En als kers op de taart weer Dolfijnen gezien....de laatste keer dat we deze prachtige dieren gespot hadden was voor de kust van Monaco. Deze groep sprong met flinke sprongen door de golfslag van een hybride boot.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 139.....(vrijdag 17 juni)
gearriveerd in Palamos
wederom nachtwacht
2 nieuwe tripulanten aangekomen.
Dag 140.....(zaterdag 18 juni)
uitgegaan in Palamos
Dag 141.....(zondag 19 juni)
vertrek naar Genua
Dag 142.....(maandag 20 juni)
Dag 143.....(dinsdag 21 juni)
Dag 144.....(woensdag 22 juni)
aankomst Genua
Dag 145.....(donderdag 23 juni)
Dag 146.....(vrijdag 24 juni)
Dag 147.....( zaterdag 25 juni)
Dag 148.....(zondag 26 juni)
zeilparade en daarnavertrek naar Valencia
Dag 149.....(maandag 27 juni)
Dag 150.....(dinsdag 28 juni)
Dag 151.....(woensdag 29 juni)
Golven van meer dan 4 en halve meter.
Het stuurwiel met alle instrumenten werd tegen de reling geslagen en met de spatterelende bemanningsleden daar omheen.
Guti, Cayetano en Fran.
Dag 152.....(donderdag 30 juni)
Geleerd om het logboek in te vullen. Diario de navigation in.
Dag 153.....(vrijdag 1 juli)
aankomst in Valencia
en dezelfde dag gewerkt in het museum......nou ja...museum!.....
de mededeling dat ik werkelijk naar de Nao Victoria zou vertrekken en wederom nachtwacht.
Op het naastgelegen schip de Palinuro hadden de bemanningsleden een ontvangst receptie georganiseerd. Gestoken in spierwitte en perfect gewassen en gestreken kleding.
(Foto: Martin Cuijpers)
In contrast tot de smoezelige T-shirts op de Pascual Flores.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn vader zei me altijd: " Je moet niet de vuile ??? buiten hangen.....jongen."
Dag 154.....(zaterdag 2 juli)
vertrek naar San Sebastian
Met de taxi naar het vliegveld van Valencia.....
(Foto: Martin Cuijpers)
.....om de lange reis via Madrid naar San Sebastian te ondernemen. De naam van San Sebastian in het Baskisch is Donostia.
Dag 154.....(zondag 3 juli)
Vertrek vanuit Madrid naar San Sebastian alwaar ik de tocht voortzet met de bus naar het schip Nao Victoria.
Ik was blij de Nao Victoria in de haven te zien liggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 155.....(maandag 4 juli )
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 156.....(dinsdag 5 juli)
receptie aan boord
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 157.....(woensdag 6 juli)
lezing aan boord.
Foto: Martin Cuijpers)
Dag 158.....(donderdag 7 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
Gesprek met de koster Ignacio van het kleine kerk aan de haven.De naam Ignacio is in het Baskisch Iñaki.
Dag 159.....(vrijdag 8 juli)
Dag 160.....(zaterdag 9 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal in San Sebastian vind je verwijzingen naar het rijke maritime verleden van de stad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 161.....(zondag 10 juli)
Bezoek gehad van Wim en Jenneke die in de haven onze buren waren. Als geschenk voor de bezichtiging van de Nao Victoria hadden ze een pot Hollandse pindakaas meegebracht. Lekker....! Dank je wel.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de boulevard 2 billboards tegengekomen van 2 filmsterren die ook in mijn Blogger First Tattoo Donations voorkomen....namelijk Brat Pitt:
(Foto: Martin Cuijpers)
.....en Penelope Cruz:
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 162.....(maandag 11 juli)
Zafarancho en vertrek naar La Rochelle
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De caroussel in San Sebastian (Donostia) doet me denken aan de caroussel in Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 163.....(dinsdag 12 juli)
3 dagen gezeild en alle zeilen ingezet .
6 trainees aan bord gehad.
speciaal voor de trainees de koers veranderd en een rondje gemaakt om de zeilen in te openen. want iedereen wachtte vol spanning op dit moment.
Bezoek gehad van Wim en Jenneke die in de haven onze buren waren. Als geschenk voor de bezichtiging van de Nao Victoria hadden ze een pot Hollandse pindakaas meegebracht. Lekker....! Dank je wel.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 164.....(woensdag 13 juli)
aankomst La Rochelle
Dag 165.....(donderdag 14 juli)
gewerkt als piraat
Dag 166.....(vrijdag 15 juli)
gewerkt al piraat en uitgegaan in La Rochelle
Vorige week: Een bezoeker toonde met veel trots zijn Tattoo van een piraat.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 167.....(zaterdag 16 juli)
vrije dag
Dag 168.....(zondag 17 juli)
zafarancho 0m 20.30 uur...met bestemmming Saint Malo. 3 dagen navigeren en zeilen.
Voor de eerste keer de kapitein ontmoet. Ik was benieuwd wie de kapitein van de Nao Victoria zou zijn.
In het begin dacht ik het dat het Rafa was. Rafa had ik in Sete gezien op de Pascual Flores. Hij vertelde me dat hij de contra maestre is. Toen ik echter daarna Miguel zag was ik er van overtuigd dat hij dat de kapitein moest zijn. Qua uiterlijk lijken Rafa en Miguel trouwens veel op elkaar.
(Foto:
Dus verwisseling is niet zo moeilijk. Maar toen kwam echt de confusing....Miguel is de first officer. Toen wist ik het ook iet meer. Op het eind van de dag zag ik een nieuw gezicht aan boord. Een vrouw. Onze kapitein is een vrouw....! Wow.!
De Nao Victoria beschikt over 2 diesel motoren van het merk John Deere.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op deze foto staan de first officer Miguel en de jefe de maquinas Kevin.
Dag 169..... (maandag 18 juli)
Voor de eerste keer met de pinzote gemanouveerd. Het is niet zo gemakkelijk als het er uit ziet. Na een 4-uur wacht had ik het toch redelijjk onder de knie. Dacht ik. De volgende wacht werd het ronde stuurwiel naar boven gehaald en verwisseld met de pinzote-paal. Begon de stress opnieuw want het ronde stuurwiel reageert totaal anders.
De kapitein heeft me geïnstrueerd om niet alleen naar het kompas te kijken....maar ook naar de sterren en overdag naar andere aankopingspunten. Met de sterren navigeren is een kwestie van gewenning maar het heeft wel wat.
Dag 170.....(dinsdag 19 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
De kapitein heet Rosario Fernández
Dag 171.....(woensdag 20 juli)
aankomst in Saint Malo
Kleine wandeling gemaakt in het ommuurde stadsgedeelte.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag172.....(donderdag 21 juli)
Omdat Saint Malo een kustplaats is komt men overal herrineringen uit de maritieme verleden tegen.
Zoals de vele kanonnen die nu dienen als afscheiding. Er moet wel vermeld worden dat de huidige kanonnen copiën zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
De orginele kannonen zijn te bezichtigen in het stadsmuseum. Overal in het centrum ziet men de half ingegraven kanonnen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 173.....(vrijdag 22 juli)
uitgegaan na 22.00 uur
in La Belle Epoque
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 174.....(zaterdag 23 juli)
Dag 175.....(zondag 24 juli)
De Etoile du Roy is een replica die gebouwd is in Marmaris in Turkije. De origene Franse Galjoen (Fregat) met de eerdere naam Grand Turk is vroeger gestolen door de Engelsen. En heeft de thuishaven in het Franse Saint-Malo in Bretagne. Met een lengte van 46,30 meter is de Etoile de Roy maar 5 meter kleiner dan de Galeon Andalucia.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De handkanonnen (Falconetes) lijken veel op die van de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Der motoren van de Etoile du Roi...
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 176..... ( maandag 25 juli)
Juancho heeft met zijn mes mosselen los gestoken. Genoeg voor een lekkere portie. Tijdens het binnenvaren van de haven zag ik inderdaad dat de kades bedekt waren met mosselen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Maar de dag ervoor heeft Juancho ook beet gehad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer was een grote krab de pechvogel. Gelukkig heeft het diertje een beetje geluk gehad omdat in de haven teveel petroleum drijft en dat gaat de smaak echt niet bevorderen. Dus na een poosje heeft hij zijn vrijheid terug gekregen.
(Foto: Martin Cuijpers)
"Tussen de wal en het schip vallen" is een uitdrukking.... maar tussen wal en het schip kun je ook wel eens een flinke vis vangen.....
(Foto: Martin
Cuijpers)
Gelukkig voor deze vis.....hebben ze hem weer in het water terug gezet.
Op een Spaans schip hoort eigenlijk Spaanse muziek:
Een viertal zangers uit Segovai hebben ons verrast met hun gezang.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vooral de vrouwelijke bemanningsleden waren in de indruk de muziek van het groepje Spaanse zangers.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 177.....(dinsdag 26 juli)
Werkdag als piraat....veel berzoekers aan het lachen gemaakt
Dag 178.....(woensdag 27 juli)
Rondleiding gegeven op het schip aan een Nederlands gezinnetje. Later hun boot bezocht.
Een van de jongetjes was zo in de indruk geweest van de piratenboot en de piraat dat hij de hele nacht bijna niet geslapen had. Als dank had hij een mooie tekening getekend en had een lieve brief geschreven.
Dag 179....(donderdag 28 juli)
Op bezoek geweest op de catamaran die naast ons in de haven lag.
(Foto: Martin Cuijpers)
De enthousiaste kapitein vertelde me dat zijn boot een snelheid van 38 knopen haalt. Op hetzelfde moment kwam de boot van de eerste vrouw die de route du rhum had gewonnen op de achtergrond de haven binnen gelopen. "En deze catamaran van Florlence Th kan onder gustige omstandigheden de snelheid van wel 42 knopen halen", voegde hij spontaan toe.
En als dat nog niet genoeg was....liep een blauwe catamaran binnen. "En deze haalt zelfs een sneheid van 52 knopen." Het scheen op het moment één van de meest snelle boten ter wereld te zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op deze foto is op de achterkant de boot van Florence Arthaud te zien.
In de haven is een plaquette met een handafdruk van Florence Arthaud die in 1990 als eerste vrouw de route du rhum gewonnen heeft. De route du rhum gaat van Saint Malo naar Guadeloupe.
(Foto: Martin Cuijpers)
Rondleiding gegeven aan2 gezinnetjes uit Antwerrpen. Hetzelfde gezin had 2 boten in de haven liggen.
Lekker Duveltje gedronken.
(Foto: Martin Cuipers)
Onder het genot van dit Belgische biertje vingen mijn oren het gezang van een koor op. Het geluid kwam van mijn schip. Ik zei tegen mijn gastheer en vrouw: "Hoe gezellig ik ook het vind hier....maar de plicht roept.....aan boord vlan de Nao Victoria is een visserskoor aan het zingen en mijn aanwezigheid wordt verlangd.
Jammer....maar het is niet anders."
Eens te meer op deze reis werd bewezen dat iemand niet op 2 plaatsen tegelijkertijd kan zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 180.....(vrijdag 29 juli)
Twee pistolen gekocht als versiering voor mijn piraten kleding.
(Foto: Martin Cuijpers)
En opnieuw een foto gemaakt van le pirate de malo
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 181.....(zaterdag 30 juli)
Iedere keer als ik een rad van fortuin....oftewel in het Frans "La Grande Roue" zie....moet ik stevast aan het grote rad in Saint Raphael denken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 182.....(zondag 31 juli)
De zondag is inderdaad een mooie dag om weg te dromen over de verhalen van vorige eeuwen over Nederlandse oorlogsschepen.....
(Foto: gratis foto Brabants Erfgoed)
Op bovenstaande foto van een schilderij van Jan van Amstel wordt het verbranden van de Engelse vloot getoond.....Ze zeggen dat het een heldendaad was....maar ik vraag me automatisch af hoeveel mensenlevens deze slag gekost heeft.
Want de geschiedenis wordt altijd heroisch afgebeeld maar in werkelijkheid wordt bij een zeeslag alles aan flarden geschoten. Schepen....én bemanning. Net op onderstaande foto van een schilderij van Joris van Spilbergen.
(Foto: gratis foto Brabants Erfgoed)
Gelukkig zag Gibraltar er een stuk vrediger uit toen ik in deze 11 maanden er verschillende keren langs gevaren ben.
Dag 183.....(maandag 1 augustus)
vertrek Loctudy
laat op de avond miezerregen.
Dag 184.....(dinsdag 2 augustus)
Heel de dag is het mistig geweest.
(Foto: Martin Cuipers)
Met een zicht van minder dan 300 meter. Als je niets ziet...kun je alleen op de kompas vertrouwen. Dat is echter wel een prima manier om te oefenen te timon en de pinzote nauwkeurig te bedienen.
Als je omringd bent met een dicht gordijn van mist krijg je op de stille zee af en toe het onheilspellende gevoel in de film Pirates of the Caribean te zitten. En dat plotseling een gigantisch zeemonstervoor je boeg verschijnt. Om daarna je laatste uur op deze wereld in te luiden.
Dag 185.....(woensdag 3 augustus)
Aankomst in Loctudy.
Dag van onderhoud.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nieuw rood design-teken op de zeilen gemaakt net als we dat in Genua gedaan hadden voor de Santa Maria.
Met vereende krachten werd het zeil in zijn geheel naar de kade gesjouwd om daarna weer op zijn plaats te brengen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na 22.00 uur met enkele mede-bemanningsleden wat gaan drinken in een bar in het piepkleine vissersdorpje. (Pilar, Juancho, Xavier en Oscar)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 186.....(donderdag 4 augustus)
Vrije dag
In het zonnetje naar de rij wachtende bezoekers van de Nao zitten kijken en na een lange periode de tijd gehad om mijn Blogger een beetje bij te kunnen werken.
Na 22.00 uur was het gehuchtje compleet uitgestorven. Geen enkele bar of restaurant was nog open. Voor een piraat zijn dorpjes als Loctudy een nachtmerrie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 187.....(vrijdag 5 augustus)
Dag 188.....(zaterdag 6 augustus)
Dag 189.....(zondag 7 augustus)
Dag 190.....(maandag 8 augustus)
Vertrek naar Vilagarcia de Arosa.
Als je in een huis woont en de omgeving bevalt niet.....kun je niet zo maar 1..2...3..verhuizen.
Met een boot kan dat wel...!
Nog snel voor het vertrek werd een instructie sessie gegeven "man over boord"....oftewel in het spaans: " hombre al agua"
(Foto: Martin Cuijpers)
Guancho had zich als vrijwilliger aangeboden en met een sierlijke duik sprong hij in het koude water.
Aan de reling stond Xavier die continue: "hombre al agua" schreeuwde en naar het slachtoffer bleef wijzen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Spartelend in het water....wachte Guancho totdat er hulp aankwam. Die hulp verscheen in de vorm van een Dingie nadat allereerst een reddingsband naar Guancho gegooid was.
In de Dingie zaten Rafa en Miguel die vliegensvlug de rubberboot gestart hadden en naar het "slachtoffer" spoedde.
Dag 191.....(dinsdag 9 augustus)
Timon compleet afgebroken
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Na bliksemsnelle maniobras de pinzote voor de dag gehaald.
Voor de zoveelste keer heeft Paula overgegeven. Het zeeziek-zijn begint bij haar parten te spelen. Ook Martha en Pilar konden hun eten niet binnen houden. Aan onderkant van de reling kwam het braaksel voorschijn. Het is te gevaarlijk over de reling over te geven en zodoende zag je enkele bemanningsleden gehurkt onder de reling zitten. Met een bleek gezicht moeten ze zelf alles wegspoelen.
Dag 192.....(woensdag10 augustus)
Pilar van de trap in de werkplaats van de engine room gevallen
Waar ze een lelijke wond aan overgehouden heeft.....
Dag 193.....(donderdag 11 augustus)
Guancho heeft eentonijn gevangen
Zijn onderkaak was geheel los gescheurd
Bijna een ding (wieltje) op mijn hoofd gevallen.
Vandaag voor de zoveelste keer geprobeerd de as de guia te knopen.
(Foto: Martin Cuipers)
Aankomst in Vilagarcia de Aurosa
(Foto: Martin Cuijpers)
S´avonds na 22.00 uur uitgegaan.
Dag 194.....(vrijdag 12 augustus)
Op een plein in het centrum draaiden 2 dj,s de mooiste muziek uit de jaren ´80 en ´90.
(Foto: Martin Cuijpers)
Honderden mensen stonden op de deun mee te springen.
Dag 195.....(zaterdag 13 augustus)
Op zaterdag is er een markt in Vilagarcia.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 196.....( zondag 14 augustus)
Dag 197.....(maandag 15 augustus)
Weer een dag gewerkt als piraat en wederom een hoop kinderen en hun ouders aan het lachen gemaakt.
Na de guardia uit willen gaan doch de regengoden waren me niet gunstig gestemd.... het regende pijpenstelen.
Plotseling werd het droog.
Op het gebied van uitgaan dacht ik bijna alles wist maar wat ik hier in Vilagarcia gezien heb....was werkelijk de top. Bijna 24 uur waren de pleinen gevuld met dansende en drinkende mensen.
"a tope"in het Spaans oftewel bomvol. Alles tjokvol.
Toen ik rond 11.00 uur in de morgen naar de douches in de haven liep....zag ik op de straat van de markt nog steeds honderden jongeren dansen.
Dag 198.....(dinsdag 16 augustus)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 199....(woensdag 17 augustus)
1 dag navigatie naar Vigo.
Met een aantal trainees omdat het maar 1 dag varen was.
De kapitein was niet revreden over het tempo van de maniobras. Met het gevolg dat iedereen de "milie" kreeg.
Dag 200.....(donderdag 18 augustus)
Te horen gekregen dat als ik voordat we in San Lucar zijn de asdeguia en de bastrinker niet kan knopen....dat ik kan vertrekken..
Dag 201.....(vrijdag 19 augustus)
Dag 202.....(zaterdag 20 augustus)
Na 22.00 uur nvrij.
Bij de haven was een concert van Iggy Pop aan de gang. Een hoop herrie en felle lichten.
Ben nooit een fan van Iggy Pop geweest
Dag 203......(zondag 21 augustus)
Vrije dag.....nou ja.... vrije dag.....!
Als je om 20.00 zafarrancho hebt kun je niet echt over een goeie vrije dag spreken.
Dag 204.....(maandag 22 augustus)
Navigatie naar???
Dag 205....(dinsdag 23 augustus)
Dag 206.....(woensdag 24 augustus)
In de golf van Biskaije hebben orcas zeilschepen aangevallen
1 zeilschip is gezonken.
De 5 opvarenden zijn gered.
Schijnt dat de volwassen orcas de roeren van kleine schepen aanvallen en kapot bijten om hun jongen te leren hoe te jagen.
Ze leren om de staart van hun prooi stuk te bijten zodat de vis stuurloos wordt en niet meer kan vluchten.
Dag 207.....(donderdag 25 augustus)
Aankomst in Mazagon.
De laatste dagen was bestemming nog steeds niet ingevuld in het logboek. Dus ik was verrast dat plotseling de defensas gereed gemaakt moesten worden.
Dag 208.....(vrijdag 26 augustus)
Dag 209.....(zaterdag 27 augustus)
In Mazagon heeft de
Kapitein afscheid genomen
Mijn mobiel is kapot.
En nu doet bij overmaat van ramp mijn laptop het ook niet meer.
Dag 210.....(zondag 28 augustus)
Dag van onderhoud....en tegelijkertijd het museum. Iedereen die niet in het museum werkte....werd aan het schilderen gezet. Voor de zoveelste keer werd bewezen dat een goede vrijwilliger niet altijd per definitie ook een goede schilder is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zelfs het water tussen het schip en de wal werd vervuild met een laag gemorste verf.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 211.....(maandag 29 augustus)
Nieuwe mobiel gekocht in Huelva
Dag 212....(dinsdag 30 augustus)
Dag 213.....(woensdag 31 augustus)
Vandaag arriveert de nieuwe kapitein voor de tocht Mazagon-Sanlucar....de admiraal van de vloot ....Manuel Murube.
Om 22.00 uur zafarancho.
Dag 214.....( donderdag 1 september)
Mazagon - Sanlucar
Zie fotos
Het is een genot om met de kapitein Manuel Murube....oftewel Manolo....te navigeren.
Dag 215....(vrijdag 2 september)
De dagen vliegen voorbij.
In de haven van Sanlucar hebben de inwoners van het vissersplaatsje de mogelijkheid om de Nao Victoria gratis te bezoeken en te bezichten.
Op mijn vrije dag het kasteel van Sanlucar bezocht : Castillo de Santiago
Zie 2 fotos
In het centrum van Sanlucar kwam ik een soort standbeeld tegen over het verhaal van Pigafetta en de Nao Victoria.
Zie foto
Meer en en meer besef ik wat de Nao Victoria betekent voor de Spaanse geschiedenis en de maritieme geschiedenis in het algemeen.
Door Pigafetta geschreven verslagen is men in staat geweest de replica van de Nao Victoria zo natuurgetrouw te constueren.
Dag 216.....(zaterdag 3 september)
Dag 217.....(zondag 4 september)
Guardia noctura gehad.
Om 2 uur begonnen de vissersboten uit te varen Met veel kabaal. Zelfs de kapitein werd in zijn slaap gestoord. Samen hebben we....steunend aan de reling...staan turen naar de 1 naar 1 van de 16 vertrekkende vissersboten. Het roer ging als een gek tekeer bij iedere golfslag.
Dag 218.....(maandag 5 september)
Dag 219.....(dinsdag 6 september)
Dag 220.....(woensdag 7 september)
Voor de 3de keer vertrek ik op een schip vanuit de haven van Puerto Sherry.
(Foto: Martin Cuijpers)
De eerste keer aan boord van de Santa Maria...en nu aan boord van de Nao Victoria.
Deze morgen:
Juni: "Vieren ze ieder jaar de verjaardag van de eerste reis rond de wereld?"
Ik: " Neeeej...natuurlijk niet...!" Ze zijn 3 jaar bezig geweest om van deze 500ste verjaardag van de eerste reis rond de wereld een grote hapening te maken. Deze feestweek in Sevilla is uniek."
Juni: "Oooh...ik dacht dat het ieder jaar gevierd werd."
Ik: "Nee... dit is de eerste keer. Daarom is het z´n grote eer voor ons om juist aan boord van de Nao Victoria naar Sevilla te koersen. Dit maak je maar 1 keer in je leven mee."
Juni: "Oooooh.................."
Aan boord sprak ik met Pedro De Tolosa.
Pedro leeft in Tolosa in Noord Spanje. Dichtbij de plaats van Elcano....namelijk Getaria.
De afstand van Tolosa naar Getaria is zo'n 30 kilometer. Omdat Pedro een afstammeling is van 1 de bemanningsleden van de Nao Victoria tijdens de eerste reis rond de wereld heeft hij besloten om 10 augustus 2019 dezelfde reis als Sebastian Elcano en Magelhaen te maken..
En nu is hij aan boord van de Nao Victoria om morgen zijn eigen werelreis in Sevilla te eindigen. Net als zijn over-over-over grootvader Pedro Tolosa.
(Zie foto)
Bij het binnenvaren van de Guadalvivir stonden mensen op de oevers te zwaaien om ons te verwelkomen. Voor de bewoners aan de Guadalviquir was het zien van zoveel historie een belevenis.
Zie foto
Bij het zien van de flamingos en de ibissen aan de wederzijdse oevers : bedenk ik me hoe wonderlijk het moet zijn geweest voor de vogels destijds om de Nao Victoria precies 500 jaar geleden zien voorbij te varen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Laat in de avond hebben we aangemeerd in de haven van Tablada van Sevilla in
afwachting van de start van de festiviteiten morgen.
We hebben het museum al opgebouwd en hoeven morgenvroeg alleen het laatste stukje te varen.
De eerste reis rond de wereld was in die tijd... 1522...te vergelijken met de eerste stap op maan.
(Foto: Public Domain Pictures)
Je moet bedenken dat je op deze heuglijke dag 8 september 1522 onomstootlijk bewezen was dat de aarde niet plat was....maar rond.
Dag 221.....(donderdag 8 september)
De Nao Victoria wordt om 10.00 verwacht aan de Muelle de la Delicias.
Ik ben er niet zeker van....maar ik denk dat het zoiets van "de kade van van de lekkere dingen" betekent...
De vroegere schepen brachten namelijk de meest verscheidene specerijen en heerlijkheden mee uit de orieentale wereld.
Foto specerijen in de Nao.
Dag 222.....( vrijdag 9 september)
Verkleed als de 18 overlevenden van de eerste reis rond de wereld.
(Foto: Tripu Nao)
Als ware helden ingehaald.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 223.....(zaterdag 10 september)
Documentaire makers gesproken.
Foto van 2 roeiboten
Aan boord maken verschillende bemanningsleden gebruik van een hangmat. Heb nooit geweten dat de hangmat door Columbus in Europa geïntroduceerd was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 224.....(zondag 11 september)
Laatste dag van de feestweek.
Meer dan 3200 bezoekers geregistreerd op de tikker.
In Sevilla een piraten ring met een doodskop gekocht.
(Foto: Martin Cuijpers)
De kinderen die de boot bezoeken zijn verheugd een piraat te zien en kijken met volle verwondering naar de ring als ik hun vertel dat ik deze gekregen heb van kapitein Morgan en dat wij sindsdien vrienden zijn.
Dag 225.....(maandag 12 september)
In de vroege morgen werd ik gewekt en merkte dat we al vertrokken waren richting Malaga. De defensas waren al bevestigd en we stonden op het punt om de sluis binnen te varen.
Het was een bijzondere ervaring om eens niet altijd op zee te navigeren maar een rivier af te zakken.
Zie foto El Galeon naast ons.
Dag 226.....(dinsdag 13 september)
Op weg naar Malaga.
Dag 227.....(woensdag 14 september)
De brandblusboot van de plaatselijke brandweer in Malaga verwelkomde ons door een staaltje van hun kunnen te tonen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het touwwerk in de schepen moet een speciale maniier geknoopt worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik weet niet precies hoeveel meter touw en kabels aan boord van de Nao is....maar ik weet dat de Galeon Andalucia meer dan 4000 meter touw (cabo in het spaans) heeft.
Het hondje van de dag:....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een Tattoo met een piraat.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 228.....(donderdag 15 september)
Een bezoek gebracht aan de Götenborg die toevallig in de haven van Malaga lag.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Götenberg pretendeert het grootste zeilschip ter wereld te zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met een profesiële bemanning van 20 marineros en bijna 50 vrijwilligers kunnen ze zeiltochten met groepen tot 120 personen organiseren.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Boven in deze balk is een restant verwerkt van de originele Götenborg verwerkt die aan de kust van Zweden gezonken is ???
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles aan de Götenborg is enorm.
(Foto: Martin Cuijpers)
En ik dacht dat de Galeon met zijn meer dan 4000 meter touw al speciaal was.....moet je deze touwen eens zien.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
In het centrum van Malaga het museum bezocht waar mijn reis meer dan 7 maanden geleden begonnen is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het museum is gratis te bezoeken.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 229.....(vrijdag 16 september)
Regelmatig komen filmploegen het schip bezoeken....
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer verkleed in 16-eeuwse kledij voor een documentaire over Magelhaen of Columbus geloof ik.
Omdat ik maar de helft van het Spaans versta......ontgaan veel dingen aan mij.
In ieder geval: de vroegere kostuums creeen een romantische sfeer aan boord.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alhoewel de Nao Victoria DE locatie is voor historische films en documentaires is er tot nog toe niet veel gerealiseerd op dit gebied.
Op de kade was een man neersgestreken en had zijn mountainbike tegen een meerpaal geplaatst...en was begonnen met het schetsen van het schip. Enthousiast begon hij te vertellen over zijn hobby. Zijn naam was A.Cisneros. De volgende morgen vroeg hij naar mij....en vol trots toonde hij zijn voltooide kunstwerk.
En inderdaad mocht gezegd worden dat het een kunstwerk was.
Dag 230.....(zaterdag 17 september)
Hoogst belangrijk bezoek gehad van een kleine piraat.
(Foto: Martin Cuijpers)
Geweldige dag....
Met de opdracht om een "message in a bottle" van boord te gooien als we op open zee zijn.
Bij deze:
Dag 231.....(zondag 18 september)
Zafarancho. Iedereen moet om 20.00 uur aan boord zijn.
Enkele trainees zijn al aan boord.....de anderen arriveren morgenvroeg.
Goodbey Malaga.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Meer dan 7 maanden geleden ben ik op het schip El Galeon Andalucia uit Malaga vertrokken....en nu bijna hetzelfde aan boord van de Nao Victoria. Op naar de volgende 7 maanden....!!!
Dag 232.....(maandag 19 september)
Een 1 dags traversia naar Motril.
Deze keer hadden een aantal trainees geboekt en onder hen was Helena die gespecialiseerd was. Nou ja, gespecialiseeerd....ze had een boek van een bekende zeiler gekocht en een moderne sextant.....en wilde dit nu in de praktijk testen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tezamen met Mirzam hebben ze geprobeerd de juiste koers ( rumbo in het Spaans) te berekenen.
Al vlug nadat we het ruime sop gekozen hadden kwamen we langs El Palo gevaren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met zijn afschuwelijke toren die ik herken van de vele keren dat ik met de bus naar het strand aldaar geweest ben.
Vanuit mijn dorp Villanueva de la Concepcion is het mogelijk voor de dorpbewoners om voor 2 euro in het zomerseizoen met de bus naar het strand van El Palo te gaan.
Dag 233.....(dinsdag 20 september)
Heel de dag onderhoud gedaan. Sommigen zijn ijverig in de weer met de verfkwast....weer anderen zijn aan het poetsen en de boel aan het desinfecteren.
Een hoop avocado´s en mangos werden uit de finca van een bemanningslid meegebracht als geschenk voor iedereen aan boord.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na mijn wacht om 22.00 uur een drankje willen gaan drinken. Bij het verlaten van de boot trof ik Mirzam die als een verdwaalde hippy met zijn guitaar aan het spelen was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen ik een muntje van 50 cent op zijn guitaarfoudraal gooide ....keek hij me met een zuur gezicht aan alsof hij wilde zeggen: "Is 50 cent alles wat je kunt missen.? Kan er geen euro van af.?" Nou Mirzam: je speelt goed...maar voor 1 euro moet je echt nog wel wat oefenen.
Het uitgaan in een andere haven is iedere keer afhankelijk van de afstand van de boot naar het dorp of de stad of het dorp. Bij de haven van Motril is in de week alles vroeg gesloten was. De pech deze avond was dat alles al gesloten was.
Zelfs de bar met de toepasselijke naam Capitan Morgan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 234.....(woensdag 21 september)
Vrije dag. Een hard verdiende vrije dag. Het slaaptekort van de laatse maanden heeft zijn sporen achtergelaten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Heb nu tijd om mijn achterstallig werk aan mijn Blogger goed te maken.
Te beginnen met een biertje in de bar Capitan Morgan in de haven.
Dag 235.....(donderdag 22 september)
Het "international Team". Met Angie...de vriendin van Jauncho...en Eduardo uit Madrid.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondjes aan boord van de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dit hondje was net niet te groot om op de arm te dragen en mocht daarom op het schip.
Sinds ik de piraat op de boot speel is het tipgeld verdubbeld. Na het maken van een foto met de piraat van de Nao Victoriavliegen de tips (propinas in het Spaans) in de schatkist. Mirzam is zo creatieef geweest om een vloot van zilveren bootjes te maken. Met zilver-folie had hij het fooiengeld verdeeld en op ieder schip een zilveren mast gemaakt met onze naam. Bedankt Mirzam.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bij het zien van deze "zilvervloot" kwam een hoop jeugdsentiment bij me op. In mijn jeugdjaren had een bekende bank in Nederland een spaarsysteem op de markt gebracht speciaal voor kinderen. Met grote ijver deponeerde ik mijn spaargeld op dit "eigen" bankboekje met het vooruitzicht op hoge rentes.
Ik ben in mijn jeugd wel meer voor de gek gehouden....!
Ik had gewild dat ik wat meer van mijn geld geprofiteerd en genoten had.
Dag 236.....(vrijdag 23 september)
(Foto: Martin Cuijpers)
Juancho heeft weer een vis gevangen. Het mooie is dat hij de vis gelijk daarna weer in het water terug gezet.
Dag 237.....(zaterdag 24 september)
Vrije dag. Ook vandaag mijn achterstallig werk aan mijn Blogger weggewerkt. Wederom in de bar Capitan Morgan. Onder het genot van een alcoholische versnapering en een heelijke tapa. Wat wil je nog meer.
(Foto: Martin Cuijpers)
In dit soort omgeving voel ik me in mijn hum.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 238.....(zondag 25 september)
Vrije dag. Omdat de dag in teken staat van de aankomende zafarancho om 20.00 uur en mijn guardia noctura kan je niet echt ongedwongen genieten. Heb er maar het beste van gemaakt en ben een uurtje aan het strand gaan zonnebaden. Bij overmaat van ramp moet in tijdens de nacht om 06.30 de hele bemanning wekken en moet zorgen dat het ontbijt met de koffie voor 17 personen klaar staat.
Ik zet de altijd de koffiepotten klaar in het begin van de nacht zodat ik om 06.00 alleen het vuur hoef te steken. Nou....daar ging ik dus in de foutf. Klokslag 06..00 uur wilde ik het gas aanteken.....was er godverdomme nergens een aansteker te vinden. Heb ik 3 officials wakker moeten om te vragen of ze een aansteker hadden. Je kunt je wel indenken wat een grimmige antwoorden ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg.
Dus stress "all over". Vooral als je je bedenkt dat ik al 2 weken vraag voor nieuwe gasaanstekers.
In het begin maakte ik druk om geen fouten te maken zodat ze me van de schepen zouden kunnen sturen. Welnu....ik ben nu op het punt aanbeland dat het me geen flikker meer interesseert wanneer ze me wegsturen.
Dag 239.....(maandag 26 september)
Weinig geslapen en gelijk daarna gaan navigeren. Had de wacht met kapitein Manuel (Manolo) van 08.00 tot 12.00 uur en 20.00 tot 24.00 uur en kon dus om 12.00 uur gaan slapen. Ik was kei-kapot.
We zouden naar Puerto Sherry gaan voor film opnames maar door het slechte weer dat voorspeld was in de straat van Gibraltar had Manolo besloten de koers naar het oosten te zetten. Richting Almeria.
In het logboeek was geen bestemming ingevuld zodat ik verrast was dat ik in de loop van de dag de glinstering van de werkaatsing van de zon op de glazen kassen in Almeria zag. Dus we zouden verder gaan.
Dag 240.....(dinsdag 27 septermber)
Kort na middernacht werden de defensas gereed gemaakt om aan te meren. We waren bijna in de haven van Garrucha aangekomen. Na een korte nachtrust de dag gestart voor onderhoud.
Laat op de avonnd was kapitein Gudi aan boord gekomen. Hij zou de kapitein zijn tijdens het filmen op zee.
Dag 241.....(woensdag 28 september)
De dag van de filmopnames (rodaje) met de Duitse regiseur Eike??. Men was verteld dat Eike uit Munchen afkomstig was maar op zijn visitekaartjte zag ik dat het hoofdkantoor van het filmgezelschap in Berlijn gevestigd is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eike Schmitz was een gedestingeerde heer met typiche regiseurs/filmster hoed. Die hij alleen afdeed om de pinzote te bewegen. In het begin hoefde hij niet zo nodig het schip te besturen....maar toen ik hem aanraadde om 1 keer in je leven het gevoel moet ervaren om zo`n machtig te manouveren....zag je hem met volle teugen genieten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Assistent heette Lenny
Americo Vespuci heette Miguel ? (Uit Venetie)
De maat van Americo heette Massimo. (Uit Venetie)
De film/documentaire zou gaan over Americo Vespuci en zou me mijn eerste filmrol als figurant bezorgen. In het ruim was de filmcrew bezig met het aankleden van de hoofdrolspelers. Plotseling viel mijn oog op een helm die opvallend leek op de helm op het schilderij in mijn huiskamer. Dat schilderij heette "de man met de helm" en is van Rembrandt van Rijn. Jaren geleden heb ik dat kunstwerk gekocht tijdens een vakantie in Phuket in Thailand.
Dag 242....(donderdag 29 september)
Onderhouds werkzaamheden.
Schilderen van de falan (de scheepslamp)
Nagenieten van de indrukken van de filmshooting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Barbeque aan boord gehad. Dat betekent voor mij honger lijden. Als ik de rest het half rauwe vlees zie verorberen.....heb ik geen trek meer.
Na een paar pilsjes leek het me verstandiger om het nachtleven van Garrucha te gaan verkennen. Dat was de tweede domper. Net zoals in veel andere toeristenplaatsjes was het buiten het seizoen totaal uitgestorven.
Bij de terugkomst werd ik verwelkomd door de boeg van de Nao Victoria die door het nachtelijk schijnen van de maan een beetje op een gezicht leek. Met twee ogen en neus. De ogen keken me aan alsof ze wilden zeggen: "Wat komt die rare snuiter hier nog zo laat doen.?
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 243.....(vrijdag 30 september)
In een restaurant aan mijn Blogger gewerkt onder het genot van een pilsje en een lekkere tapa.
In de ingang stond een aquarium met enkele kreeften. Met een blauw elastiek vastgebonden poten wachten ze op het tijdstip dat ze levend gekookt gaan worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 244....(zaterdag 1 oktober)
Wederom "rodaje" oftewel filmshooting. Nu met een Engelse filmcrew. Ik kwam Crispa? tegen die ook in Sevilla gefilmd heeft. Zij herinnerde mij gelijk en het was een leuke nieuwe ontmoeting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze film/documentaire ging over de Spaanse conquistadores.....oftewel veroveraars. In vroegere expedities werden verglzeld met een geestelijke die de veroverde volkeren tot het christendom ging bekeren.
Met in 1 hand de bijbel.....en met de andere hand een houten kruis.
Als dat nodig was werd geen geweld geschuwd . Of je werd christen.... of je werd in de pan gehakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een vroegere sextant. (of een copie daarvan)
(Foto: Martin Cuijpers)
In mijn tweede filmrol was ik matroos.....
(Foto: Martin Cuijpers)
....en daarna zou ik Pizarro gaan spelen....Naast Columbus en Cortez.
(Foto: Martin Cuijpers)
....maar door tijdsgebrek werd dit hoofstuk gecancelled.
Alhoewel dit niet geschiedenisgetrouw was....speelden deze keer ook vrouwen mee.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hier zien we Inma met een andere vrouwlijke filmster.
Dag 245.....(zondag 2 oktober)
Juancho had weer iets anders gevangen. Deze keer was een inktvis in de val gelopen. Het was nog een hele toer om het beestje vanaf het schip te sturen.
(Foto: Martin Cuijpers)
zafarancho.
Met bestemming Ibiza.
Dag 246.....(maandag 3 oktober)
Goodbey Garrucha....
(Foto: Martin Cuijpers)
Aan boord was een nieuw bemanningslid, Felix genaamd, die zichzelf omschreef als een nerd.
Iedere navigatie was eerder al deze maanden een verrassing en ik schikte me in de guardias en zag wel wanneer we zouden aankomen. Maar nu had Felix met zijn tabellen en sextant nauwkeurig de aankomsttijd berekend en de positie. Op de minuten genauw. We zouden 30 uur gaan navigeren.
In een boekje had Mirzam tekeningen gemaakt van verschillende knopen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Sommige vissen hebben geluk en worden teruggegooid. Andere hebben pech en belanden in de pan voor het avondeten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Prachtig landschap onderweg. Met grotten als op een schateiland.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 247....(dinsdag 4 oktober)
We¨re going to Ibiza..................
Van vroeger ken ik het liedje "We´re going to Ibiza.
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons))
De laatste dag van deze week van ons verblijf...de zaterdag...was de afsluiting van het disco/toeristen seizoen op Ibiza....
Nou...op het gebied van het beruchte party-leven op het eiland heb ik weinig gemerkt....want 75 euro entree voor een disco en 25 euro voor een drankje dat kon bruintje niet trekken.
Dus het is niet meer aan mij besteed op mijn oude dag....of ik moet eens een keer terugkomen.
(Foto: gratis foto Pexels)
Aankomst in Ibiza.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bij het binnenvaren van de haven zag ik de Pascual Flores al aan de kade aangemeerd liggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 248.....(woensdag 5 oktober)
Al vroeg in de donkere avond was het gedreun te horen van een discotheek aan de overkant. Alsof ze ons wilden lokken om het party eiland te ontdekken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 249.....(donderdag 6 oktober)
In de oude binnenstad kwam ik een snoepwinkel tegen met piraten atributen. En Jack Sparrow ontbrak ook niet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de rots bij de haven van Ibiza ligt een vesting met een rij kannonnen. Een toeristische trekpleister bij uitstek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ibiza heeft een rijke geschiedenis. Er zijn Fenische nederzettingen geweest. Daarna kwamen de Assyriërs....gevolgd door de Romeinen. Op onderstaande foto zijn Romeinse beelden te bespeuren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook de Arabische Moren hebben hun stempel nagelaten op het eiland....te weten van 902 tot 1235.
Tot uiteindelijk besloten werd dat Ibiza tot de Balearen hoort en daarmee tot het Spaanse Koninkrijk. en dat is tot vandaag de dag nog steeds.
Dag 250.....(vrijdag 7 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Uiteraard kon ik het niet nalaten om het snoepwinkeltje met het beeld van Jack Sparrow opnieuw te bezoeken....en om een foto te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Als piraat gewerkt en met verschillende Nederlanders gesproken.
Dag 251.....(zaterdag 8 oktober)
Als piraat.
Hondjes van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 252....(zondag 9 oktober)
Vrije dag.
Dag 253.....(maandag 10 oktober)
Vrije dag en heb van de gelegenheid gebuik gemaakt om het geboortehuis van Columbus te bezoeken.
Volgens mij is het maar 1 keer in een huis geboren te worden.....maar Columbus zou geboren zijn in Ibiza en Genua.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er wordt beweerd dat Columbus zich schaamde voor zijn Joodse afkomst. En voor het feit dat hij als piraat in een zeeslag tegen de Spaanse koning gevochten heeft. En feit is wel dat de Joden in de 15de en 16de eeuw in Spanje vervolgd werden en dat hen op allerlei manierwn het leven zuur gemaakt werd. Net als de christenen in de Romeinse leefden de vervolgden deels onder de grond en hiervoor talrijke tunnels gemaakt. Eén van deze tunnels zie je onder het kleine altaar op de onderstaande foto....
(Foto: Martin Cuipers)
Tussen het jaar 800 en 1500 hebben de Christenen, Moren en Joden vreedzaam geleefd in een welvaardrijke samenleving todat de Spaanse koningen iedereen tot het christendom dwong.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 254.....(dinsdag 11 oktober)
Als piraat gewerkt.
Dag 255.....(woensdag 12 oktober)
Als piraat gewerkt.
Dag 256.....(donderdag 13 okotober)
vrije dag. Ik wist niet dat piraten blokfluit speelden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nieuwe sokken gekocht en naar de wasserij geweest.
Dag 257.....(vrijdag 14 oktober)
Meestal meeren we aan in havens aan terwijl er aktiviteiten plaats vinden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer is een rally georganiseerd. De deelnemende bolides....opgefakelteerd met de meest in het oog opvallende kleuren.... zijn geparkeerd langs de schepen. Eén voor eén komen de blitse bakken te voorschijn.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 258.....(zaterdag 15 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Magelhaen en Pigafetta hebben zo goed als mogelijk de nieuw ontdekte werelden in kaart gebracht.
Omdat deze kaarten bijna net zo kostbaar waren als de specerijën waarvoor Magelhaen deze 3 jaar durende expeditie begonnen was....werden ze bewaard en bewaakt in de hut van de kapitein. Niemand van de bemanning mocht deze ruimte betreden. En de trappen naar boven naar deze hut waren zo eng geconstueerd dat men er alleen bijna zijlings over kon lopen. Men was als de dood voor het feit dat de kaarten gecopieerd of gestolen werden.
Dag 259.....(zondag 16 oktober)
Zafarancho om 18.00 uur.
Met bestemming Mahon in Menorca. Een navigatie van 2 dagen.
Goodbey Ibiza.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 260.....(maandag 17 oktober)
Er moest weer zo hoognodig gevist worden. Deze keer was een prachtige "rosada" de pineut.
De schittereende kleuren zag je wegebben uit het stervende beestje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vogels horen in de lucht.....
Vissen horen in de zee....
Laat op de avond in het donker vaarden we Mahon binnen. Omdat ik in de war was met de dagen verraste het me dat ik wakker gemaakt werd voor de maniobras aan de defensas. Gelukkig....want ik keek tegenop voor een nieuwe nacht. Om verschillende redenen ben ik gaan twijfelen of ik nog verder wil gaan met mijn missie. Misschien is het beter om terug te gaan naar mijn berg in Malaga om me fulltime te wijden aan mijn Tattoo project voor het goede doel.
Dag 261.....(dinsdag 18 oktober)
Allemaal gewerkt. Ben maar wat gaan schilderen.
Na 22 uur het ccentrum ingegaan van Mahon. Het was jammer dat op de dinsdagen meestal niet veel te belven valt. In de restaurantjes en de kroegen stonden de stoelen en krukken met de poten omhoog al op de tafels en was het personeel ijverig aan het poetsen. Om gereed te staan voor de volgende dag.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 262.....(woensdag 19 okotober)
Vrije dag.
Uit verveling het centrum van Mahon bezocht. De zoveelste nieuwe plaats. Met nieuwe standbeelden en gedenk monumenten.....maar eigenlijk allemaal hetzelfde.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 263.....(donderdag 20 oktober)
Voor Aaron gewerkt.
Op een gegeven moment hingen Felix en ik op de reling en plotseling zei Felix: "Volgens mij berekeningen kan de Galeon Andalucia ieder moment de haven van Mahon binnen lopen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En woorwaar:....enkele seconden later doemde de Galeon op. Zo weinig ik over schepen en navigeren weet....zo veel weet Felix.
(Foto: Martin Cuijpers)
Manolo en Miguel stuurden met een rubberboot tegen de boegspriet om de Galeon te laten draaien. Op deze foto is duidelijk te zien hoe groot de Galeon is vergeleken met de dingie. Toch kan de dingie het tikje geven om de draai (acceleritis) te halveren.
S´avonds met de verlichting geeft de Nao Victoria een mysteriche gloed....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 264.....(vrijdag 21 oktober)
Op deze oude kaart is duidelijk te zien dat in de tijd van Magelhaen het gedeelte onder Brazilië nog ontdekt moest worden. Het was voor hun een volkomen onbekende wereld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 265.....(zaterdag 22 oktober)
We zagen de Sea Cloud Spirit vertrekken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondje van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
De lunch genoten op de Galeon Andalucia en mijn oude vriend het skelet begroet.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na 23.00 uur weer het centrum verkend.
Mahon by night....met op de achtetgrond de Pascual Flores en rechts in het donker de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er was geen hond te bekennen.....wel een koe.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het arme beestje was tentoongesteld voor de kerk....en keek me met angstige ogen aan.
Net of hij wilde zeggen: "Och....daar hebben we die ook nog....! Het moet niet gekker worden."
Gelukkig was de koe van een uitstervend ras en hoefde dus geen angst te hebben om te belanden op een bord in een of ander restaurant.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 266.....( zondag 23 oktober)
Dag 267.....(maandag 24 oktober)
Dag van mantenaiento voor iedereen.
Zafarancho naar Valencia en vertrek om 21.00 uur.
Gudi als kapitein....want Manolo is vertrokken naar de Verenigde Staten.
Dag 268.....(dinsdag 25 oktober)
Op 1 dag werden in totaal 16 vissen gevangen. Eën "Pez dorado" die erg in de winkel erg duur is....en een hoop tonijnen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vissen kunnen meer bloeden als je denkt. In de zwarte plastic emmer stond in een mum van tijd een laagje bloed.
(Foto: Martin Cuijpers)
De vissen weten niet wat hun gebeurt.....zo zwem je vrolijk rond in de oneindige zee....en zo beland je...in transparante folie verpakt...in de vriezer.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 269.....(woensdag 26 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Aankomst in Valencia en als afsluitinng van een goede traversia een barbeque op de Galeon gehad.
Net als de vorige keer kun je snachts niet slapen door het gedreun van de muziek van de naastgelegen horecagelegenheden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 270.....(donderdag 27 oktober)
Vrije dag....Valencia in gegaan.
Met bus 19.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bus 19 gaat naar Estacio Nord (Station Noord) maar ligt eigenlijk in het zuidelijke gedeelte van het centrum.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 271.....(vrijdag 28 oktober)
Vrije dag.....opnieuw Valencia ingegaan. In Ibiza had ik voor Aaron twee dagen gewerkt zodat ik deze week in Valencia extra vrije dagen heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
In een bar deze piraten-poster tegen gekomen. Vooral de linker onderkant was erg mooi gedetailleerd weergegeven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Voor speciale verandering mezelf getrakteerd op een menu del dia op een zonnig terrasje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Normalerwijze eet ik aan boord.....doch na 8 maanden wordt het een beetje eentonig. En is het eten meestal niet erg warm.
In Spanje staan enorme ficus-bomen waarbij onze Nederlandse ficussen in het niet vallen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op 1 van de bewolkte dagen nog snel een foto gemaakt van de plaza de toros en het station.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook hier kom je piramide-achtige bouwwerken tegen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 272.....(zaterdag 29 oktober)
Hondje van de dag....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 273.....(zondag 30 oktober)
Dit weekend staat in teken van Halloween op de boot.
Ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken
....Tot nu toe heb ik alleen de poster gezien.
(Foto: Martin Cuijpers)
Afwachten tot maandag....de eigenlijke Halloween dag.
In het centrum van Valencia waren veel mensen verkleed en waren geschminkt met de meest opvallende kleuren.
De architectuur in Valencia kent vele kunststromingen. Met veel Jugendstil en Art Deco.
(Foto: Martin Cuijpers)
En net als in vele grote metropolina zijn de oude gebouwen besmeurd met graffiti. Vooral de naast liggende straten tonen een verslonste indruk.
Dag 274.....(maandag 31 oktober)
Halloween....
(Foto: Free picture Vecteezy)
Na de Halloween-vertoningen ...
Dag 275.....(dinsdag 1 oktober)
Navigatie naar Arenys de Mar
Eigenlijk is er op de zee weinig te zien. Alleen de weerelementen....af en toe een ander schip....en af een toe een booreiland.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 276.....(woensdag 2 oktober)
Aankomst in Arenys de Mar
De afgelopen weken is er zoveel vis gevangen dat het grootste gedeelte in de container verdwijnt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zonde van de mooie vissen. Ze hadden beter in de zee blijven zwemmen.
Dag 277......(donderdag 3 oktober)
Allemaal gewerkt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 278.....(vrijdag 4 oktober)
Werkdag als piraat.
Hondjes van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 279.....(zaterdag 5 oktober)
Dip dag.
Dag 280....(zondag 6 okotber)
Vrije dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 281.....(maandag 7 oktober)
Zouden om 11.00 uur vertrekken naar Badelona maar om de een of andere onduidelijke reden kregen we geen toestemming van de haven autoriteiten. Heel de tijd zitten wachten totdat eindelijk rond 17.00 uur groen sein werd gegeven. Gelukkig was het maar een korte traversie van ongeveer 5 uren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Onderweg werden ingehaald door de Galeon.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Totdat de rode lichten van de elektriciteits centrale van Badalona in de donkere nacht priemden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 282.....(dinsdag 8 okotober)
Onderhoud
Dag 283.....(woensdag 9 oktober)
Badalona is compleet uitgestorven. Ik geloof dat er vandaag 12 tickets verkocht zijn om de 3 schepen te bezoeken.
Dag 284.....(donderdag 10 oktober)
Heb eerder geschreven dat ik terug naar huis ga zodra ik een walvis in het echt gezien heb.....welnu vandaag was zo saai dat ik inderdaad hoop vlug een walvis te zien.
Dag 285.....(vrijdag 11 oktober)
Wat een saaie boel.....
Dag 286.....(zaterdag 12 oktober)
Uit pure verveling een standbeeldje gaan bezoeken van een aap met een fles drank in zijn hand.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het schijnt de aap te zijn die als mascatte geldt voor de naastgelegen fabriek waar anis gemaakt wordt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zoals gewoonlijk was ik te laat om de destileria te bezoeken ....het was zaterdag.
(Foto: free picture Wikimedia Commons)
Het alcoholpercentage van de anis is 35 graden.
Wie is de grootste aap....?
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen ik in Andalucia woonde kwam ik de flessen met anis met het rode etiket regelmatig in de bars en restaurants tegen. En op de zeldzame koude winterdagen in Andalucia mocht ik graag aan de sterk alcoholische versnapering nippen.
(Martin Cuijpers)
Jaaaa....en als je dan over anis schrijft....dan moet je er natuurlijk ook eentje bestellen.....
bij deze:....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 287.....(zondag 13 oktober)
Werkdag.....
Op de webside van de foundation verscheen de traversie van Barcelona naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Doch de data zouden veranderd worllden doordat de weersverwachtingen storm voorspelden.
Dag 288.....(maandag 14 oktober)
Heel korte oversteek van Badalona naar Barcelona.
Entering the port of Barcelona....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 289.....(dinsdag 15 november)
Werkdag met mantemiento.
Bezoek gebracht aan het zusterschip van de Pascual Flores....de Santa Eulalia
(Foto Martin Cuijpers)
De Santa Eulalia ligt permanent in de haven van Barcelona doch is operationeel om te zeilen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het stuurwiel beweegt de touwen die het roer bewegen. Aan de onderkant zijn de touwen duidelijk zichtbaar.
Een ander detail....de masten zijn van hout.
(Foto: Martin Cuijpers)
Anders dan op de Nao Victoria. Toen in 1991 de Nao Victoria gebouwd was....waren de masten ook van hout. Doch deze houten masten neigden nogal snel te breken en zijn daardoor vervangen door ijzeren masten.
Gelijk naar ons bezoek kwam het broertje-schip de Pascual Flores terug van een 3 uur durende excursie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met Cayetano op het puntje van de boegspriet.
Dag 290.....(woensdag 16 november)
Het hondje van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 291.....(donderdag 17 november)
Zo´n 40 jaar geleden heb ik al eens de Sagrada Familia bezocht....doch niet de binnenkant bekeken omdat ik dat te duur vond. Maar ik nu toch opnieuw in Barcelona ben....heb ik van de gelegenheid gemaakt. Al in de verte zag je de torens in de steigers staan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het lijkt een beetje op mijn thuis.....daar is ook niks af.
Het opschrift "City Tour" op deze dubbeldekker deed me aan mijn verblijf in Toronto denken.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Een hoeveelheid van details......iedere keer zie je nieuwe dingen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Heel mijn leven ben ik eigenlijk een zuinige pin geweest....maar deze kans liet ik me niet ontglippen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En Wow.....mijn eerste indruk was dat het bouwwerk van binnen masaal was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Geheel overdonderd nam ik de tijd om alles in me op te nemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Free SVG)
De stijl van Gaudi is modernisme. In 1882 is de architect Francesc dePaula y Villar met de bouw van de Sagradra Familia maar al na een jaar werd het project overgenomen door Gaudi.
Gaudi transformeerde het project door de gotiek te combineren met zijn gehele eigen stijl van art nouveau.
Alleen al de lichtinval kan men een toverkunst van achitectuur noemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zijn inspiratie eindigde toen Gaudi in 1926 aangereden werd door een tram.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen ik bij het afscheid over mijn schouder terug keek naar het kunstwerk bedacht ik me: " Verdorie .....het lijkt wel of de zon met de basiliek speelt.....!"
Het was een donkere dag....maar de kerk trok zich daar niet veel van aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook Gaudi had een passie voor ridders.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Onderweg zomaar een prachtige zilverkleurige deurklopper....
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de terugweg naar de Nao Victoria kwam een gebouw tegen dat zonder twijfel door Gaudi ontworpen is.....
(Foto: Martin Cuijpers)
In het schijnsel van de lampen deed het me filoseferen over de glorie van het begin van de vorige eeuw.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 292.....(vrijdag 18 oktober)
Wilde het park Güell bezoeken maar de GPS op mijn mobiel werkte niet.....dus ik terug naar de boot gelopen en toen ik het probleem opgelost had en was het te laat.
(Foto: free picture Flickr)
Columbus wees nog naar de goede richting....doch daar had ik ook niet veel aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dus in plaats daarvan ben ik naar het Palacio Montjuic gelopen. En onderweg even binnengewipt in de Mercat St Josep La Boqueria om te checken of ze nog steeds de uitgebeende koppen van geiten verkochten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zo´n 40 jaar geleden had ik een foto gemaakt van geitenkoppen en de slager tierde naar mij dat ik moest stoppen met het maken van fotos. Als ik weer thuis ben...zal ik deze oude foto invoegen in deze Blogger.
(Foto.........)
Mijn eerste indruk was dat de markt véél moderner en hygienischer was geworden. Ik zag nergens geitenkoppen. Wel een paar varkenskoppen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook in Spanje is de warenwet ook behoorlijk geevolueerd. Als was netsjes achter glas uitgestald en voorzien van een prijskaartje.
(Foto: Martin Cuijpers)
En wat denk je.....toen ik het bijna opgegeven had...kwam ik de geitenkoppen tegen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En deze hadden dezelfde paniekblikken in de ogen als de geiten van 40 jaar geleden.
Na een fikse wandeling het Palacio Montjuic bezichtigd. Bij de trappen was het geinig te zien dat het oude met het oude verenigd is. De trappen van keramische tegels in contrast tegen de moderne roltrappen.
(Foto: Martin Cuijpers)
In het palacio is een museum gevestigd......
(Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Ongetwijfeld zijn de fonteinen prachtig als er water in staat....maar zonder water is er geen bal aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het hoogste punt biedt echter wel een mooi panaroma uitzicht over Barcelons met zijn 1,6 miljoen inwoners.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de terugweg zag ik achter het raam van het scheepvaartmuseum een maqette van de Nao Victoria. Raar dat Nao in het Catalaans Nau is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tevens zag ik een copie van een schip dat me veel meer aansprak...
(Foto: Martin Cuijpers)
Dit schip deed me meer denken aan de Eenhoorn uir de Kuifje-boeken.
Nog een foto :
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
Om in de sfeer van de piratenwereld te blijven heb ik vandaag een nieuwe ring gekocht. Deze keer een goudkleurige....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het was opvallend dat er op de Ramblas niet meer zoveel levende standbeelden te zien waren.
Net als deze fraai uitgedoste Don Quichotte inclusief lans en paard.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een middeleeuwse toren met muren.....vlakbij de Ramblas.
Overdag......
( Foto: Martin Cuijpers)
En s´avonds.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 293.....(zaterdag 19 oktober)
Werkdag
De kerstman is vroeg dit jaar.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 294.....(zondag 20 oktober)
Werkdag
Dag 295.....(maandag 21 oktober)
Foto gemaakt van een reclame zuil met Brat Pitt die koffie aan het drinken is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vandaag zouden wij vertrokken zijn naar Saint Raphael maar doordat er hevige strom voorspeld is....zijn de plannen veranderd en gaan we waarschijnlijk donderdag. Naar Saint Raphael is het zo´n 3 a 4 dagen zeilen.
Boven het standbeeld van Columbus pakten de wolken zich samen. De stilte voor de storm.
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal in de kustplaatsen vind je verwijzingen naar de Spaanse historische schepen zoals de Santa Maria en de Nao Victoria. Zoals in dit restaurant in de buurt van de Ramblas.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 296.....( dinsdag 22 november)
Kaart van de eerste reis rond de wereld....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 297....(woensdag 23 november)
Gewerkt als piraat
Op de Nao Victoria wordt het verhaal verteld over Magelhaen en Elcano verteld....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Martin Cuijpers)
Dag 298..... (donderdag 24 november)
Een ketting met op parels lijkende stenen gekocht. Om het geheel als piraat te completeren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is opvallend dat in veel plaatsen tijdens deze reis raden van advontuur staan of gebouwd worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 299.....(vrijdag 25 november)
Dag 300.....(zaterdag 26 november)
Romeinse beelden op het dak van een gebouw aan de Ramblas....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 301.....(zondag 27 november)
Naast het schip heeft en artiest een tekening van een arend gemaakt met krijt.
De arend lijkt veel op de arend in het artikel Ben Affleck in mijn Blogger tattoodonor.com
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 302.....(maandag 28 november)
Saaie dag ....mantemiento
In afwachting van vertrek naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 303.....(dinsdag 29 november)
Een nog véél saaiere dag. Nog steeds in afwachting van het vertrek naar Saint Raphael.
De ratten liggen dood boven op het eten....hahahaha.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 304.....(woensdag 30 november)
Onheilsbericht: De bestemming Saint Raphael is geannuleerd
(Foto: .....)
In plaats daarvan gaan we naar Port Vendres tegen de Franse Pyreneeën.
Dag 305.....(donderdag 1 december)
Goodbey Barcelona....
(Foto: Martin Cuijpers)
....... op weg naar Port Vendres in Frankrijk)
Dag 306.....(vrijdag 2 december)
We zijn gearriveerd in Port Vendres. Wel....ik heb nog nooit zo´n uitgestorven gat gezien. Het lijkt dat de inwoners daar alleen wonen om met hun auto iedere morgen naar hun werk te gaan. Om later op de dag naar huis te komen. Vroeger ze we vaak over zo´n plaatsjes: "Het is zo uitgestorven dat ze s´nachts huizen dichtplakken met krantenpapier."
(Foto: Free Stock Photo...Public Domains)
In een plaats als deze wil ik nogeens begraven worden.
Eén ding wil ik wel opmerken...de mensen die ik hier gesproken heb ....zijn uiterst vriendelijk.
Laat op de avond zagen we een groot vrachtschip de haven verlaten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Gewerkt met Felix. Wij hebben samen door personeelstekort heel de dag het hele schip moeten bestieren...inclusief de stand met de handelswaar. Een bijna onmogelijke taak...maar we hebben het geschaft. Onverantwoordelijk.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles aan boord is zwart.....zwart als pek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 307.....(zaterdag 3 december)
Vrije dag.
De Nao op een donkere zaterdagavond. Alles is compleet uitgestorven in Port Vendres.
(Foto:Martin Cuijpers)
Op deze foto lijkt het dat de boot overhelt.
Later heb ik een foto gezien dat de Nao inderdaad overhelt.......
(Foto: lanaovictoria)
Dag 308.....(zondag 4 december)
Vrije dag.
,
Dag 309.....(maandag 5 december)
Op weg naar Sete
Dag 310.....(dinsdag 6 december)
Het is zo koud in Sete dat er zelfs pinguins gesignaleerd zijn....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het betreft een kleine soort pinguin...
(Foto: Martin Cuijpers)
Het moet niet gekker worden....loopt er ook nog een echte wolf rond.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 311.....(woensdag 7 december)
(Onverwachts bezoek gehad en gelijk 3 dagen vakantie opgenomen.)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 312.....(donderdag 8 december)
Vakantie
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 313.....(vrijdag 9 december)
Vakantie
Dag 314.....(zaterdag 10 december)
Vakantie
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 315....(zondag 11 december)
Werkdag.....de volgende dagen zijn werkdagen om mijn vakantiedagen in te halen....dus eigenlijk was het helemaal geen vakantie. Vakantie is bedoeld om uit te rusten. Maar als je daarna dubbel zo veel moet werken...is het relax-effect compleet weg.
Dag 316....(maandag 12 december)
Werkdag. Erg koud....-3 graden.
Boot bezocht van een bekende filmster.
Dag 317.....(dinsdag 13 december)
Werkdag.
Dag 318.....(woensdag 14 december)
Werkdag
Voor de overtocht naar Malaga was een oude bekende gevraagd om mee te varen.
Kini van de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het eerste wat hij me vroeg was: "Heb je nog de laatste tijd beter Spaans geleerd...?
Dag 319.....(donderdag 15 december)
Eindelijk na lang wachten zaffaracho met bestemming Malaga.
Het regende pijpenstelen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op regenachtige dagen ziet alles er een stuk treuriger uit.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 320.....(vrijdag 16 december)
Navigatie.
Heb de guardia van 12.00 uur tot 16.00 uur en van 24.00 tot 04.00 uur.
Regelmatig moeten we de altique leegpompen doordat tijdens het varen continue zeewater in het schip binnendringt. De machinekamer is een gevaarlijke ruimte en het oppassen geblazen voor de gloeiendhete...met folie verpakte...buizen.
(Foto: Martin Cuijpers)
......had er een lelijke brandwond op haar onderarm aan overgehouden toen ze tegen zo´n buis was gelopen.
Dag 321.....(zaterdag 17 december)
Navigatie
De kompas is s´nachts verlicht.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 322.....(zondag 18 december)
Navigatie.
Het invullen van het logboek is me uiteindelijk na al die maandenen gelukt. Op een paar puntjes na.....zoals de richting van de golven en de wind......kan ik tijdens de navigatie het logboek bijwerken van uur tot uur.
(Foto: Martin Cuijpers)
Net voor het scheiden van de markt heeft de kapitein een grote tonijn gevangen.
Nadat de vis vakkundig in stukken gesneden is en in transparente folie verpakt in de vriezer verdween....bleef alleen de kop met de starende ogen over.
(Foto: Martin Cuijpers)
De ogen in de vissekop keken me aan of ze me wilden vragen: "Was dit nou echt nodig geweest...jongens.?
Door zoveel dagen te hebben genavigeerd merk ik dat ik langzamerhand toch wel een ietwat slaaptekort gekregen heb.
Dag 323.....(maandag 19 december)
S`avonds om 19.00 uur in het donker in Malaga gearriveerd.
De foto is onduidelijk maar toont mij de lichten van de haven van Malalga.
(Foto: Martin Cuijpers)
Home sweet home......zonder te weten dat dit mijn laatste dagen aan boord van de Nao geweest zijn.
VAKANTIE.......
Mijn piratenpistolen liggen werkeloos op het dressoir in de huiskamer.
Wat al die maanden op zee mijn visitekaartje is geweest.....ligt nu uitdrukkingsloos in de salon.
Wat al die maanden vermaak geschonken heeft aan de bezoekers van de schepen ligt nu levensloos thuis.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eindconclusie:
Eigenlijk ben ik helemaal niet zo´n "Marinero".ik .......(Zeeman).
Ik ben meer op mijn plaats in een auto.......hahahaha.....!
(Foto: gratis foto Maand van de Geschiedenis)
Of net als in de auto in Puerto Banus....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
Ingevoegd stuk vanuit 17-7-2018
___Dromen / Reizen / Rutte___
.jpg)
(Foto: gratis foto PxHere)
Eeuwenlang hebben de zonen van families hun leven opgeofferd om het vaderland te dienen.
Sommigen vonden het een heldendaad om uit vaderlandsliefde te sterven.
Maar het leeuwendeel van de meest erge jonge jongens wist nog geeneens wat ze op het slagveld lagen te doen.
(Foto: gratis foto Picryl)
De geschiedenis leert ons dat "grote" veldheren....zoals Alexander de Grote.....
(Foto: gratis foto Pixabay)
....Hannibal....
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
...Karel de Grote....
(Foto: gratis foto Pixabay)
....Napoleon....
(Foto: gratis foto Pixabay)
....en Hitler....
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
.....zo´n immens groot gebied veroverden dat het niet meer te overzien was. Het was zo uitgestrekt dat het niet meer controolbaar geworden was. Met uitzondering van het Romeinse Rijk...wat eeuwen geduurd heeft....waren de grootheden gedoemd een kort leven tegemoet te gaan.
(24C1F3C34BC148C5E307E4AA1E089BCA).jpg)
(Foto: gratis foto Brabants Erfgoed)
Dus Nederlanders (en andere volkeren)....als er een 3de Wereldoorlog aankomt....houdt dan gewoon je gemak en spaar de levens van je kinderen. Het lapje grond waar Nederland op staat is ook niet de moeite waard om voor te sterven. Door de klimaatverandering zal over een paar eeuwen ons kikkerlandje zowieso onder de de zeespiegel verdwenen zijn.
(Foto: gratis foto ESpecial Life Magazine)
Maar ik heb een alternatief.....
Bedenk dat je roots...of je vaderland niet bestaat uit vierkanten meters....maar dat dit in je DNA zit.
(Foto: gratis foto Pxfuel)
En je DNA draag je zelf over de hele wereld mee.!
Door flexibel te denken....kun je je eigen leven inkleden zoals je zelf wilt. Onafhankelijk van een stukje grondgebied. Als voorbeeld zou ik graag de volgende clip en link aanbevelen.....
Link: Norah Jones - Chasing Pirates - https://youtu.be/uTxythHY09k
Met deze video belandt Norah Jones automatisch in het hoofdstuk "Vrouwen met Inhoud" van het toekomstige boek "Vrouwengek".
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
In Blankenberge woonde ik in het mooiste appartement dat je je maar kon wensen. Toch miste ik iets:.....de zon.!
(Foto: Martin Cuijpers)
Altijd heb ik gezegd: "Als ik dat appartement op zou kunnen pakken en zou kunnen verhuizen...dan zou ik nooit nergens anders meer willen wonen.
(Foto: gratis foto Pixabay)
Helaas beschikte ik niet over de middelen zoals Norah Jones in de clip "Chasing Pirates"......om met zeilen.....
.jpg)
(Foto: Martin Cuijpers)
.....en een stuurwiel......
(Foto: Martin Cuijpers)
......mijn stulpje te verhuizen naar de Mediatereane Zee.
Echter ik had wel de mogelijkheid om mijn DNA naar een andere plaats mee te nemen.
Van de 819 duizend Surinamers wonen er 327 duizend in Nederland.
Op het moment telt Nederland iets meer dan 17 miljoen inwoners.
Als het gedeelte van Surinamers dat nog in Suriname woont naar Nederland verhuist, dan kunnen wij met z´n allen toch naar Suriname verkassen.....!
.jpg)
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
Dus gewoonweg geen huis-ruil........maar een land-ruil.
En een ruil van ons druilig weer....
.jpg)
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
....met de Caribische zon.
Maar er is alleen een klein probleempje waar ik eigenlijk nog mee in mijn maag zit..... Maar dat wordt ineens opgelost wanneer...jullie Nederlanders.... de volgende tip ter harte nemen:
Laat die druiloor van een minister-president alstublieft in Amsterdam of in Den Haag....
Daar heb je alleen last van.
Wordt vervolgd.....
Aangezien dit artikel voor de eerste keer bijna 5 jaar geleden gepubliceerd is....vind ik dat Rutte het nog lang vol gehouden heeft....
(Foto: gratis foto Flickr)
Wordt vervolgd....
Eerste keer gepubliceerd 17-7-2018
Wat een nep-figuur.....die Mark Rutte....
.jpg)
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
Met Pim Fortuyn had Nederland nog een kansje gehad.....
.jpg)
(Foto: gratis foto Store norske leksikon)
Maar we weten allemaal wat met hem gebeurd is.....
Je gelooft zelf toch niet dat die dader van deze moord alleen gehandeld heeft.....?
Wordt vervolgd....
(Foto: gratis foto Pixabay)
We moeten echter niet de oren laten hangen......morgen is er weer een nieuw dag.....
.jpg)
(Foto: gratis foto PxHere)
Tattoo van een schip uit de Pirates of the Carribean.....
Van Pedro uit Granada...
(Foto: Martin Cuijpers)
In november 2023 I did meet Carlitos (Steven) again in Marbella.
(Foto: Martin Cuijpers)
And in Nueva Andalucia kwam ik in het gesprek met Manuel del Rio die me vertelde dat hij een copie van hout gemaakt had van de Nao Victoria. Hij had deze replica in zijn huiskamer staan.......
(Foto: Manuel del Rio)
Nog een foto:
(Foto: Manuel del Rio)
En nog eentje met de Nao s´nachts in het donker...
(Foto: Manuel del Rio)
Deze afbeelding doet met denken aan het nacht tafereel dat ik zo vaak gezien heb toen ik nog aan boord was.
En nu nog een video......
Een foto van de Fundacion Nao Victoria.....
(Foto: Foundation Nao Victoria)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(362B862D8FF5434F5525972C3E3E4012).jpg)
(2A88B511F9355DCBC24F46D02A346D21).jpg)
(025E91980AC470A289C75BE8EC6BF677).jpg)
.jpg)
(24C1F3C34BC148C5E307E4AA1E089BCA).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Reacties
Een reactie posten